بریده‌ای از کتاب عربیکا اثر یامین پور

حالا سیاستمداران ما مدتی است. شعار وفاق می‌دهند. برای خوراک سیاسی شعار جذابی است ؛ رأی‌آور هم هست. اما « وفاق » اعتباری است. اصالت با الفت است. وفاقْ مصلحت‌محور و توافقی بر یک غرض مشترک است. الفت اما غیر غرض ورزانه و بر اساس صدق و از شعبه‌های وَلایت است . الفت که به محاق برود ، ناچار و ناگزیر از وفاق می‌شویم. اما هوش دار که مومنین با رشتۀ ولایت به هم وصل‌اند و قطع این سلسله به رانده شدن از بارگاه ولا می‌انجامد.