بریده‌های کتاب پرستو

ننه گفت: حالا این را یاد بگیر و خوب هم یاد بگیر،دخترم . مثل یک عقربه قطب نما که مدام شمال را نشان می دهد،انگشت اتهام مرد همیشه خدا زن را نشانه می رود. همیشه این را به یاد داشته باش ،مریم‌.

آه که در کودکی ،چه بی خیالی بیمه کننده ای هست، و چه نترسیدنی از فردا...

حرف،در لحظه،معتبر نیست؛ در عمل به اعتبار می رسد.

هر منطقی، هر قدر هم قدرت توجیه داشته باشد،قدرت از میان بردنِ اندوهِ بازمانده از یک فاجعه را ندارد.

اتین می‌دانی وقتی که یک قورباغه را در آب جوش بیندازی،چه اتفاقی می‌افتد؟ قورباغه از آب بیرون می‌جهد.قطعا این را هم نمی‌دانی که وقتی همان قورباغه را در آب سرد بیندازی و بعد آب را به آهستگی به جوش بیاوری ،چه اتفاقی می‌افتد؟ قورباغه می‌پزد...

بد‌خواهی، منفورترین گناه نزد خداست.

حال را می‌شود با درد گذراند، اما تصور درد‌آلود بودن آینده و دوام بدون دگرگونی حال ، انسان را از پا در می‌آورد.

هیچ راهی وجود ندارد که از بودن در مسیر درست مطمئن شوید.

هیچ شیوه‌ی زندگی‌ای نیست که بتونه ما رو در برابر غم ایمن کنه...

می‌دونین چرا تا این حد در حسرت روزهای طلایی کودکی هستیم؟ نیچه می‌گه چون روزهای کودکی ،روزهای بی‌خیالی بوده اند، روزهایی عاری از دلواپسی،روزهایی که هنوز آوار گذشته ها و خاطرات دردناک و محزون بر ما سنگینی نمی‌کرده اند.

وقتی در میانه‌ی بحرانی شخصی در شهر ول می‌گردی، چهره‌ی آدم ها کیفیتی به غایت بی‌رحم و بی تفاوت پیدا می‌کند. خیلی افسرده کننده است این که هیچ کس نمی ایستد تا دستت را بگیرد.

در واقع چه‌کسی می‌توانست ادعا کند که ابدی بودن یک شادی می‌تواند یک لحظه رنج بشری را جبران کند؟

در جهان هیچ چیز نیست که بتوان به آن تکیه کرد....

هیچ‌کس در این دنیا چون در بطن موقعیت خاص انسانی دیگر قرار ندارد ، نمی‌تواند احساس صحیح و درستی در مورد بدی یا خوبی مسئله‌ای داشته باشد،حالا خواه این مسئله به خوشبختی و بدبختی،به عشق و یا افت هنری ارتباط داشته باشد.