بریده‌های کتاب مبینا🌴

ولی حتی خشن ترین و تیزبین ترین نگهبان ها هم توان خاموش کردن حرف هایی را که با نگاه، لبخند و سکوت بازگو می شوند، ندارند.

و برفراز همه‌ی اینها، در آسمان مه گرفته، خورشید به خون نشسته انگار می خواست خودش را در دریا غرق کند. این چشم انداز در نظر من غیرطبیعی بود. من از جایی می آمدم که خورشید توی خشکی غروب می کرد.

زمین ما را با جاذبه بند خود کرده.

درشتی و نرمی به هم در به است‌ چو رگزن که جرّاح و مرهم نِه است‌ "سعدی"

به این هم فکر می کنم که چطور توی تابوت های پوسیده مان، تجزیه می شویم، چطور تکه های کوچک میکروژنتیکی جسممان جذب امعاواحشای کرم خاکی کوری می شود که، بی آنکه بداند چرا، در خاک باران خورده می لولد.

طوری مجذوب محیط می شد که انگار شعری تصویری است و او در کار ساختن قطعه ای موسیقی برای آن.

"به خاطر تکاندن یک قالیچه در قبرستانی که به قول مری ونس هیچ انسان زنده ای در آن دفن نشده بود، دوستانش از او روی برمیگرداندند."

چرا انجام دادن آنچه در خیال ساده است در واقعیت خیلی سخت می شود؟

عه این جمله معروفه:👇🏻 ماهی سیاه گفت:(( شما زیادی فکر می کنید. همه اش که نباید فکر کرد. راه که بیفتیم، ترسمان به کلّی می ریزد.))

یک مسلمان هر که می خواهد باشد، به طور فطری احساس نفرت خاصی نسبت به فرد بهایی دارد.

تمدن و شهر نشینی بدون دورویی دوام نمی آورد. (قالَ گیلبرت بلایت)

آنتونی لبخند زده و پاسخ داده :(( خوب، راستش حالا که پیر شده ام، زندگی برایم کمی کسل کننده شده. در چنین وضعی، مرگ یک تغییر بزرگ به حساب می آید و من مشتاقانه منتظرشم.))

زمان چقدر بی رحمانه ما را عوض می کند.

چه لذتی دارد که بدانی یک نفر مراقب توست، دوستت دارد و تو برایش مهمی.

خدایا! به همه‌ی مادران دنیا کمک کن؛ قلب ها و مغز هایی کوچک، حساس و مهربان، چشم به راهنمایی، محبت و درایت ما دارند؛ به کمکت نیاز داریم. 🥲

هیچ چیز بدون درد به هشیاری نمی آید.

زرنگی از ما نیست ومعبر با لطف خدا باز می شود.

ای همه هستی چه می‌‏جویی عدم‏ وی همه دریا چه خواهی کرد نم‏ تو خوشی و خوب و کان هر خوشی‏ تو چرا خود منّت باده کشی