با اشک و آه زیادی خوندمش. این کتاب میتونست یک کتاب مجزا باشه، میتونست شخصیت هایی داشته باشه متفاوت که شروع میشن، تغییر میکنن، اوج میگیرن و در نهایت سرنوشتشون رقم می خوره. به هر حال تصمیم نویسنده این نبود و من به تصمیمش احترام میذارم

اما نیمه ی اول کتاب رو بسیار سخت و بسیار کند خوندم. چون فضاش از کتابهای قبلی بسیااار دور بود و نمیتونستم باهاش ارتباط بگیرم. از نیمه به بعد اوضاع بهتر شد و کم کم از کتاب لذت بردم. مخصوصا اینکه اولین کتاب داستانی بود که وضعیت کانادا رو در دوران جنگ جهانی برام توصیف می کرد
        

          خیلی قشنگ و لطیف در حال و هوای جنگ جهانی اول...
نشون میده که چطور توی جنگ و سختی‌ها،‌ آدم‌ها رشد میکنن و بزرگ میشن و کارهایی میکنن که خودشون هم فکر نمیکردن از پسش بر بیان.
البته طبیعیه که چون نویسنده کانادایی و بریتانیاییه، طرف متفقین رو گرفته و این طرف رو حق کامل و آلمان رو باطل کامل دونسته.
شاید از طرف ما که یه ناظر بی طرف هستیم،‌ هر دو طرف جنگ مقصر بودن.
ولی بالاخره اونها برای دفاع از کشور و ناموسشون رفتن و جنگیدن و برای کمک به مظلوم و مبارزه با ظالم.

پایان جذابی بود بر مجموعه هشت جلدی آنی‌شرلی 
و الان غصه دارم به خاطر تموم شدنش!

امتیاز ۵ از ۵
صوتی گوش دادم این مجموعه رو.
        

          با داشتن تو، احساس می‌کنم هر کجا که باشم، یک خانه‌ی دنچ و گرم دارم.
        

          خوندن ماجراها و افکار بچه‌ها توی این جلد خیلی بامزه بود، گرچه دیگه داستانِ آنی نبود و آنی به حاشیه کشیده شده بود.
        

          کتاب 280‌صحفه‌ست**
واقعا دوست دارم اروم آروم بخونم تا دیرتر به جلد اخر برسم.. به قدری که زیباست

ماجراهایی که خلق شده، فضایی که خلق شده همه و همه خیلی زیبا و دلنشین هستن
ادم از انقدر خلاقیت نويسنده متعجب میمونه.. تاابد یکی از بهتذین ها خواهد موند


        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
.
و توی این ۲۱۰ روز که تقریبا از خوندن اولین جلد آنی شرلی می‌گذشت انقدر واقع بینانه داستانی ازین مجموعه نخونده بودم!
.
اگر اشتباه نکنم این کتاب روایتگر ۶ سال از زندگی آنی شرلی در روستای گلن سنت مری ، در خونه‌ای به اسم اینگل‌سایده ، داستان ۷ سال بعد از کتابِ قبلی روایت میشه و آنی داره کم‌کم دل به روزمرگی ها میده و بخش های داستان بیشتر درمورد بچه‌های آنی و گیلبرته.
.
راستش قبل از خوندن ۲۰ صفحه اخر از این جلد راضی نبودم ، چون من دلباخته‌ی آنی بودم ، ولی مونتگمری داشت از بچه‌هاش برام میگفت. یچیزه جالبی که وجود داره و برام موقع خوندن کتابای مونتگمری به عادت تبدیل شده اینه که ، باید حداقل یه بار طی خوندن کتاب گریه کنم. 
ولی این جلد داشت نگرانم میکرد چون گریه نکردم و این یعنی داستان برام آنی شرلی سابق نیست ، اما ورق برگشت ، اونم توی صفحه‌ی اخر.
.
و جمله‌ای که خوندم این بود " والتر مانند کسی که از رازی سحرآمیز باخبر است در خواب لبخند می‌زد. ماه از میان میله‌های پنجره سربی به بالشش می‌تابید و و سایه صلیبی را روی دیوار بالای سرش انداخته بود ؛ سال‌ها بعد آنی آن تصویر را به یاد می‌آورد و می‌اندیشید که آن صلیب از آینده خبر می‌داده است ، از صلیبی بالای قبری در گوشه‌ای از فرانسه. ولی آن شب این صلیب سایه‌ای بیش نبود فقط یک... سایه."
شاید این جمله برای شما هیچی نباشه ، ولی برای من کافی بود تا گریه کنم به حال آنی که سال ها بعد قراره این صحنه‌ رو به یاد بیاره و والتری که نیست... ، و مشتاقانه منتظرم ببینم آیا این شرح حال از آنی سره قبره والتر توی جلدای بعد گفته میشه؟ و چجوری؟ چجوری از والتره مهربان ، شاعر دل میکنه؟
.
بزارین ازین بگم که چرا ۲۰ صفحه‌ی اخرو دوست داشتم و نظرمو نسبت به کل کتاب تغییر داد ، تو این صفحات به تنهایی از آنی گفته بود ، از زنی که روزگار به سنش افزوده بود و داشت به ورطه‌ی روزمرگی می‌کشید ، گویی توی این صفحات من آنی تمام فصول رو میدیدم در گرین‌گیبلز ، آنی ردموند ، آنی ویندی پاپلرز و...
.
آقا بخونید این مجموعه رو ، اصلا یه بهاره و کتابای مونتگمری!
        

          مثل بقیه‌ی جلدهای آن‌شرلی، نیمه‌ی اولش کسل‌کننده بود و کند پیش رفت، و نیمه‌ی دومش خیلی بهتر بود :)
‌
‌من دوستش داشتم. و جالب بود برام که در مورد ماجراهای بچه‌های آن‌شرلی بخونم. دای، نن، ریلا، جم، والتر و شرلی. شخصیت‌پردازی همه‌شون خوب در اومده بود؛ فقط تنها نکته‌ی عجیبش این بود که علی‌رغم بقیه‌ی بچه‌ها که یکی دو فصل به خودشون اختصاص داشت، از شرلی تقریباً هیچ مطلب خاصی گفته نشد! 
‌
نقش ‌خودِ آن‌شرلی توی این جلد به پررنگی جلدهای قبل نبود و حضور کم‌رنگی داشت. مادر مهربون و عاقلی که خیلی خوب می‌تونه به صحبت‌های بچه‌هاش گوش بده و بهشون محبت کنه :)
‌
‌تقریباً باورم نمی‌شه که آن‌شرلی توی این جلد، همون آن‌شرلی یازده، دوازده ساله‌ی بازیگوشِ جلد اوله. چقدر شگفت‌انگیزه که از کودکی تا میانسالی با آن‌شرلی همراه بودم. و مشتاقم که دو جلد باقی‌مونده‌ی این مجموعه رو هم به‌ زودی بخونم.
        

          پرستار وارد شد و نَن شنید که می‌گفت به نظر او بحران، آن شب از راه می‌رسد. او از دای پرسید: بحران چیه؟
دای محتاطانه گفت: فکر کنم همان چیزی ست که پروانه از آن بیرون می‌آید، بیا از جِم بپرسیم.
.
ماجرای این کتاب بیشتر درمورد بچه های آنه و گیلبرته؛ درمورد جِم، والتر، نَن، دای، شرلی و ریلا.
درمورد روابط، تخیلات، آرزوها و دل‌زدگی های بچه هاست. غم هاشون که با یک آغوش، شنیده شدن و کمی روشنگری محو میشه مثل ساحل مه گرفته بندر فورویندز بعد توفان.
*او خوب می دانست خراب شدن یک رؤیا، چه طعم تلخی داشت.
آنه: قدرت خیالبافی، قدرت بزرگی ست... ولی مثل همه قدرت های دیگر، ما باید آن را تصرف کنیم، نه اینکه اجازه بدهیم آن ما را تصرف کند...
باید یاد بگیری که مرز بین خیال و واقعیت را گم نکنی. فقط در اینصورت می‌توانی موقع سختی ها به دنیای زیبای خیال هایت پناه ببری. خود من، همیشه بعد از یکی دو سفر به جزیره خیال هایم راحت تر می‌توانم مشکلم را حل کنم.
.
دیدن آنه در نقش یک مادر خیلی میتونه دل نشین باشه.
ولی خانم مونتگمری خیلی ظریف داره آنه رو به حاشیه میکشه و جا برای شخصیت های جدید باز می‌کنه ولی انگار حواسش نبوده ما با آنه بزرگ شدیم، نمیتونیم یه بار دیگه با بچه ها این راهو بریم.
.
_ کتاب ششم آنشرلی
.
۰۲/۳/۱۵
        

          فکر میکردم اوایل کتاب مثل بقیه جلد ها مضخرفه...تازه اواسط خوب شد و اخرای کتاب به شدت اکلیلی بودد😭😭
        

          کمی در این جلد داستان باورناپذیر میشه و البته از جذابیتش هم کم میشه ولی جلدهای بعدی دوباره خوندنی میشن
        

          من یه تیکه از قلبم رو تو فصل آخر این کتاب جا گذاشتم:))
هرجور هم که بهش فکرکنم، از بین تموم شخصیت‌های کتاب‌هایی که خوندم، گیلبرت به تنهایی می‌تونه در مقابل همه‌ی شخصیت‌های دیگه قرار بگیره. 
همیشه فکرمی‌کردم هیچ کدوم از جلدهای این کتاب قرارنیست به پای جلد اول برسن، ولی هرچی که میرم جلوتر، این قشنگی و حس زندگی داره بیشتر میشه
حتی از همین الان هم دلم برای زندگی با خانواده‌ی بلایت تنگ میشه..

«برف در آوریل خیلی غیرمنتظره است؛ مثل یک سیلی وقتی منتظر بوسه‌ای هستی.»

        

          کتاب خیلی قشنگیه. همراه شدن با هر کدوم از بچه های آنی حس و حال خوبی داره.  نحوه برخورد آنی با چالش های بچه هاش هم خیلی برام جالبه. 
 سوزان شخصیت مورد علاقمه 😍

        

          آنی شرلی + قهوه + لانا دل ری = تراپی😌
        

          در این کتاب هر فصل از زبان یکی از بچه‌های آنی داستان پیش میرود، من همچنان دلم میخواست از زبان قدرتمند آنی داستان با تمام جزئیات باشد، یک موقع هایی به نویسنده کتاب شک کردم که شاید خودش نباشد تا فصل چهلم که دوباره ال ام مونتگومری شد، دوباره داستان جذاب، پر کشش و هیجان انگیز، از نگاه آنی بود... من این کتاب را مثل بقیه کتابها قدرتمند نیافتم، مخصوصا نسبت به کتاب قبلی که در حین داستان زندگی چند شخصیت جذاب بازگو میشد اما نمیشود از شنیدن داستان آنی چشم پوشی کرد حتی اگر پایین موج سینوسی باشد.
        

          پایان کتاب ۵ ؛ اینگل ساید برای من جای غریبی بود ؛ دوست نداشتم آنی از خانه رویاها بره ؛ گفتم بسه دیگه خونه بمونید همینجا 
ولی یهو با ۶ تا بچه قد و نیم قد مواجهه شدم 😂

بیشتر این کتاب از دید بچه های آنی هست و چقدر زیبا دنبای بچگانه با مادری امن رو به تصویر میکشه 😍

فقط اون بخش که نن حرفای دوستش رو باور کرد و فکر کرد دختر خانواده نیست 😍🥲
        

          هر جلد از آنی شرلی رو که تموم میکنم، برای شروع جلد بعدی اشتیاقم بیشتر میشه :)
        

          
کتاب ششم از مجموعه ی دل‌انگیز آنی شرلی، به طرز باورنکردنی ای قشنگ بود...تا قبل از خوندنش فکر می کردم کتاب سوم از همه قشنگ تره ولی امروز می‌گم اول کتاب ششم بعد کتاب سوم!📗❤️
《آنی شرلی از جلد دختری سر به هوا و خیال بافت دراومده و تبدیل شده به مادری با تجربه که صاحب شش فرزنده! البته نه اینکه ذره ای از خیال بافیش کم شده باشه... شش فرزند آنی به طرز شیرینی شبیه به مادرشونن، یا خیال بافن و رویایی یا مو قرمز و دوست داشتنی!👩🏻‍🦰🧑🏻‍🦰
این قسمت از مجموعه که درمورد آنی و دکتر گیلبرت بلایت، بچه هاشون که بزرگ می‌شن و قد می کشن و درد سر هایی که هر کدوم ایجاد می کنن روایت می‌شه، واقعا جالب و خوندنیه...》
.
پی نوشت:
خب من فکر می کردم کتاب پنجم از مجموعه آخرین کتابی باشه که تابستون امسال خوندم، ولی اینطور نشد... اول قصد داشتم از سر کنجکاوی فقط چند صفحه ی اول کتاب رو بخونم ولی هرچی جلوتر رفت مشتاق تر شدم و دیدم ای بابا کتاب تموم شد😅😂
خیلی خوشحالم که دفتر تابستون ۱۴۰۲ با این کتاب جذاب و شیرین به آخر می‌رسه و خاطرش تا ابد برام شیرین می مونه...🐈‍⬛🐕❤️📗
        

          چه کسی فکرش را می‌کرد که آنه‌ی کوچک رویاهایمان، صاحب پنج تا کوچولوی قد و نیم‌قد شود؟ آن هم کوچولوهایی که واقعا با بچه‌های دیگر فرق دارند و هر کدام یک جور خاص هستند. جم، والتر، نن و دای، شرلی و ریلاکوچولو که تقریبا نصف داستان را در صفرسالگی می‌گذراند.

آنه دیگر یک زن کاملِ بزرگسال با روحیات لطیف و شاعرانه است. دیگر از شخصیت زودجوش و شیطان دوران نوجوانی‌اش خبری نیست. همان شخصیتی که باعث می‌شد در روی خانم لیند بلند بگوید تو چاقی!... اما حالا بچه‌هایش هرکدام نسخه‌ی کوچکی از شخصیت او شده‌اند. سادگی آنه را دای به ارث برده، غرور بی‌حد و مرز او را نن، روحیه ی شاعرانه ی او را والتر (که احتمالا تنها پسری در گلن و شعاع ده کیلومتری آن است که شعر می‌گوید) و... 

کتاب ششم مجموعه‌ی آنه شرلی، یک روال و داستان مشخص ندارد. بیشتر شبیه چند داستان کوچک و کوتاه است که به هم ارتباط پیدا می‌کنند. داستان‌هایی پیرامون اتفاقاتی که در اینگل‌ساید، خانه‌ی جدید خانواده‌ی بلایت می‌افتد و کودکان آنه در آن نقش بسیاری دارند.

قلم خانم مونتگمری، واقعا قلمی انعطاف‌پذیر بوده است. او با قلمش می‌توانسته هم از دریچه‌ی یک کودک نگاه کند و بنویسد، هم از دریچه‌ی نگاه یک نوجوان، هم از دریچه‌ی نگاه یک دختر جوان متاهل و هم از نگاه یک مادر. هر کدام از رمان‌های مجموعه‌ی آن شرلی در یک دوره‌ی خاص از زندگی او اتفاق می‌افتند؛ اما قلم خانم مونتگمری در خم و چم این دوره‌ها کوچک‌ترین نقصی نداشته است. او نوجوانی آنه را به بهترین نحو نوشته بود و البته این اتفاق برای همه‌ی این دوره‌ها افتاد؛ از جمله دوره‌ی مادری آنه.

فرق این کتاب با تمام کتابهای دیگر مجموعه، این است که ماجرا، همزمان هم در دنیای مادرانه است و هم جهان کودکانه. همین نکته باعث می‌شود که این کتاب، کتاب خاصی باشد. در مسیر سفرتان به این هشت‌گانه، با خواندن آنه شرلی در اینگل‌ساید نوع دیگری از لذت را با آنه تجربه می‌کنید.

نویسنده‌ی مرور: زهرا اله‌وردی