بریده‌های کتاب آناهیتا

فکر می‌کنم بهتر آن باشد که هر کسی زندگی را بیش‌تر از هر چیز دیگری در دنیا دوست داشته باشد. _زندگی را بیش‌تر از معنای آن دوست داشته باشد؟ -یقیناً، دوستش بدارد، سوای منطق _ به قول تو _ باید سوای منطق باشد، و تنها آن وقت است که آدمی به معنای آن پی می‌برد.

گناه شیرین است؛ همه به آن بد می‌گویند، اما همگی آدمها در آن زندگی می‌کنند، منتها دیگران در خفا انجامش می‌دهند و من در عیان.

اما عاشق شدن به معنی دوست داشتن نیست. ممکن است عاشق زنی بشوی و در عین حال از او نفرت داشته باشی. این را به خاطر بسپار!

انسانیت را دوست می‌دارم، اما از خودم در شگفتم. هرچه بیشتر انسانیت را در مفهوم عام دوست می‌دارم، انسان را در مفهوم خاص، یعنی مجزا، به صورت فردی، کم‌تر دوست می‌دارم.

می‌دانی با وحشت به این نتیجه می‌رسم که اگر چیزی عشق فعالم را به انسانیت بر باد دهد، آن چیز ناسپاسی است.

آخر آدم باید در این دنیا یک کار بزرگتری از زندگی روزمره بکند. باید بتواند چیزی را تغییر بدهد. حالا که کاری نمانده بکنم پس عشق می‌ورزم.