بریده‌های کتاب "setayesh"

خیلی از آدم ها رو دیدم که وقتی از کار یکی ایراد می‌گیرند یا پشت سر یکی حرف می‌زنند اگه بهشون بگی خُب، خودت هم که___ بِر و بِر نگات می‌کنن و میگن این فرق داره. برای شماها پیش نیومده؟

به خودش گفت:«شاید باید به زندگی از دور نگاه کنی. از خیلی جلو فقط لکه می‌بینی.»

افراد کمی دلشان می‌خواهد کسی شاهد رنجشان باشد و اندوه بدترین رنج ممکن است.

السا با خودش فکر می‌کند حتی اگر کسانی که دوستشان دارد قبلا آدم های مزخرفی بوده باشند،باید یاد‌بگیرد همچنان آن هارا دوست داشته باشد.اگر همه آن‌هایی را که در گذشته مزخرف بوده‌اند از زندگی‌ات کنار بگذاری،خیلی زود دیگر‌ هیچ آدمی باقی‌ نمی‌ماند‌.السا حدس می‌زند پیام اخلاقی این قصه همین است. قصه های کریسمس همیشه یک پیام اخلاقی دارند.

نکته خاصی که در مورد خانهٔ مادربزرگ ها وجود دارد این است که هیچ‌وقت بویش را فراموش نمی‌کنید.

باور دارم انسان هرگز خود را از تخریب و اشوب محروم نخواهد کرد، رنج، آری رنج یگانه علت خودآگاهی است.

شاید هنگامی که پای غم و عذابی به میان می آمد که خودمان را مسئولش میدانستیم، هیچ درست و غلط، یا سیاه و سپیدی وجود نداشت؛ شاید تمام انچه وجود داشت فقط گستره ای از طیف خاکستری بود.

تغییر کش آمدن جهان است و با مقدار معتنابهی درد همراه.

اگر بدانم که همین فردا دنیا نابود خواهم شد، باز هم امروز یک درخت سیب می کارم.

«کشتی تو بندر جاش امنه پسرم، اما واسه این ساخته نشده که تو بندر باشه. »

بعد دست او را محکم گرفت و گفت:«ما نمیتونیم دنیا رو تغییر بدیم. حتی آدم هارو هم معمولا نمی تونیم تغییر بدیم. نه بیشتر از هربار یه ذره. پس فقط وقتی دستمون برسه یکم کمک میکنیم. اون هایی رو که میتونیم نجات می دیم. نهایت تلاشمون رو می کنیم. بعد هم سعی میکنیم خودمون رو قانع کنیم که... همین کافیه. تا بتونیم شکست هامون رو تاب بیاریم و نابود نشیم.»

یک بار قورباغه گفت از یکی توی اتوبوس شنیده که «عشق درد داره» و میمون پاسخ داد شاید به همین دلیل است که قلب را نوک تیز می کشند.

هربار که به اینجا می امد، متوجه می شد مهم ترین بخش زندگی انسان ها_احساساتشان، شخصیتشان و تجربیاتشان_در غیابشان، رنگ می بازند و به هیچ تبدیل می شوند.

زمان توانایی خاصی در کم رنگ کردن احساسات دارد.

«همیشه یادت باشه... اگه لای در باز باشه... توی یه چشم به هم زدن، نجواها توی گوشت حرف میزنن. »

فکر های بد برای ذهن های خالی است.