بریده‌های کتاب "setayesh"

اگر بدانم که همین فردا دنیا نابود خواهم شد، باز هم امروز یک درخت سیب می کارم.

«کشتی تو بندر جاش امنه پسرم، اما واسه این ساخته نشده که تو بندر باشه. »

بعد دست او را محکم گرفت و گفت:«ما نمیتونیم دنیا رو تغییر بدیم. حتی آدم هارو هم معمولا نمی تونیم تغییر بدیم. نه بیشتر از هربار یه ذره. پس فقط وقتی دستمون برسه یکم کمک میکنیم. اون هایی رو که میتونیم نجات می دیم. نهایت تلاشمون رو می کنیم. بعد هم سعی میکنیم خودمون رو قانع کنیم که... همین کافیه. تا بتونیم شکست هامون رو تاب بیاریم و نابود نشیم.»

یک بار قورباغه گفت از یکی توی اتوبوس شنیده که «عشق درد داره» و میمون پاسخ داد شاید به همین دلیل است که قلب را نوک تیز می کشند.

هربار که به اینجا می امد، متوجه می شد مهم ترین بخش زندگی انسان ها_احساساتشان، شخصیتشان و تجربیاتشان_در غیابشان، رنگ می بازند و به هیچ تبدیل می شوند.

زمان توانایی خاصی در کم رنگ کردن احساسات دارد.

«همیشه یادت باشه... اگه لای در باز باشه... توی یه چشم به هم زدن، نجواها توی گوشت حرف میزنن. »

فکر های بد برای ذهن های خالی است.

عقیده من این است که وقتی اوضاع ناجور میشود، باید بار ان را به تنهایی به دوش بکشی.

به این حرف باور داشته باش:مهم نیست که امروز چقدر اوضاع بد است. فردا اوضاع خیلی بهتر خواهد بود. خواربار فروشی نامیا

تو هیچوقت نخواهی فهمید تنهایی چقدر می تونه قدرتمند باشه تا روزی که میبینی حتی اسیب رسوندن به خودت هم به اندازه ای دردناک نیست که تو رو راضی کنه.