بریده‌های کتاب خار و میخک

«به خدا من میبینم که روزهای آینده تمام زمین ما زیر پای اشغالگران آتش گرفته است. من آنها را میبینم که به خودشان لعنت میفرستند که امروز پا به خاک ما گذاشتند و مقدساتمان را اشغال کردند.»

و[مادرم] هشدار می‌داد مزاحم ناموس مردم نشوید چون مردم مزاحم ناموستان می‌شوند، حتی اگر کسی فکر کند خودش باهوش‌ترین آدم است.

- جنگ تموم شد... بیایین بیرون... اول مادر و زن عمو بیرون آمدند و بعد ما را صدا زدند که برویم بیرون....

ابراهیم می‌گفت : عجب از این مردم! اینها چه می‌خواهند؟ می‌خواهند رژیم ما را بکشد و ما هیچ کاری نکنیم جز نالیدن، بالا بردن پرچم‌های سفید و التماس به قصابی که رحمی ندارد!

کسانی که می‌گویند ملت ما خسته شده، مشتی صاحب منفعتان سیاسی یا اقتصادی هستند و تعدادشان کم است، ملت صبور ما آماده است تا هر چه دارد را در راه عزت، کرامت و مقدساتش فدا کند.

کار کنید عزیزان. کار کنید که این جهاد، جهاد پیروزی یا شهادت است.

جمال لبخند زد و گفت: این اولش است و به اذن خدا در آینده اتفاق‌های بیشتری می‌افتد. به خدا من می‌بینم که روزهای آینده تمام زمین ما زیر پای اشغالگران آتش گرفته است. من آنها را می‌بینم که به خودشان لعنت می‌فرستند که امروز پا به خاک ما گذاشتند و مقدساتمان را اشغال کردند.

ابراهیم اسم دخترش را «اسراء» گذاشت و وقتی دلیلش را پرسیدیم گفت: برای اینکه هر بار می‌بینمش یادم بیاید چه وظیفه‌ای نسبت به سرزمین اسراء، معراج و مسجد الاقصی دارم. از آنجا که فرزند یکی از دلایل کناره‌گیری مردم از جهاد است، نام اسراء باعث می‌شود من به‌جای بازنشستگی، به سمت وظیفه‌ام حرکت کنم.

اکثر پسرها و دخترهای اردوگاه اهل رابطه‌های عاشقانه نیستند؛ چون قوانین محلات در اردوگاه می‌گوید با دخترهای همسایه باید مثل خواهرهایت رفتار کنی.

هر هفته انتفاضه گسترش می یابد و مناطق جدیدی را دربرمی‌گیرد که قبلا وارد آن نشده بود، و هر هفته اقشار جدیدی از مردم به آن می پیوندند. تا جایی که در واقع انتفاضه شروع می‌کند به تبدیل شدن به یک سبک زندگی، یا به ستون فقرات سبک زندگی روزمره‌ی فلسطینی، و مردم هر روز به آن می پیوندند. بقیه وقایع و فعالیت‌های زندگي روزمره شروع به انطباق با آن كرده‌اند، به طوري كه به دلیل ضرورتي كه براي زندگي و جامعه دارند، تداوم خود را حفظ مي كنند؛ اما به گونه اي كه با انتفاضه مستمر در تعارض نباشند. بچه‌ها به مدرسه می‌روند، صبح‌ها آموزش می‌بینند و شب‌ها در خیابان‌ها، درگیری ها و تظاهرات فوران می‌کند. تاجران صبح‌ها خرید و فروش می‌کنند و به سر کار خود می‌روند و بعدازظهر اعتصاب عمومی برپا می‌شود...

«به خدا یک دقیقه زندگی با عزت و کرامت، از هزار سال زندگی مثل قیرِ کف پوتین سربازان رژیم اشغالگر بهتر است.»