بریده‌های کتاب خداحافظ گاری کوپر

کلمات همیشه مال دیگران است. یک جور میراثی که مثل آوار روی آدم خراب میشود. چون آدم همیشه به زبانی حرف میزند که ساختۀ دیگران است. آدم در ایجاد آن هیچ دخالتی نداشته و هیچ چیزش مال خودش .نیست کلمات حکم پول تقلبی را دارند که به آدم قالب کرده باشند هیچ چیزش نیست که به خیانت آلوده نباشد

لنی تاب تحمل کسانی را که دوست داشت، نداشت. اینها باعث می‌شوند که آدم در عقاید خود شک کند. آدم با اینها که هست شل می‌شود. و وقتی شل شد نمی‌تواند به نرمی ها و درشتی‌های زندگی بی‌اعتنا بماند. اینها ضوابط زندگی آدم را به هم می‌ریزند.

هر چقدر عقاید کسی احمقانه‌تر باشد، کمتر باید با او مخالفت کرد!

این معنیش آن نبود که لنی با جامعه دشمنی داشت.به عکس طرفدار جامعه بود و آن را دو دستی خدمت حضرات تقدیم می کرد،خیرش را ببینند. اصلا به درد هم آن ها می خورد. پ ن: دنیا و حال خوب و خوشش عاید شما ما را برای شعر و غزل آفریده اند... شهریار

حقیقت آنست که هر چه مردم در خصوص شما،یا هر کس دیگری بگویند چندان اهمیت ندارد.

در تزرمات کسی رو میشناسم که میگه: اینا هنوز جا نیفتاده. دنیا را باید عوض کرد . باید همه با هم متحد بشن تا دنیا رو عوض کنن. ولی آخه اگه همه می تونستن با هم متحد بشن دیگه برای چی باید دنیا رو عوض کنن؟ دنیا دیگه اینجوری نبود.اگه تنها باشی میتونی کاری بکنی. میتونی دنیای خودت را عوض کنی. دنیای آدما دیگه دست تو نیست

از اصول معتبر زندگی لنی یکی این بود که هر وقت با چیزی مخالف بود بگوید موافقم . چون کسانی که عقاید احمقانه شان را ابراز میکنند اغلب بسیار حساسند. هرقدر عقاید کسی احمقانه تر باشد کمتر باید با او مخالفت کرد. باگ میگفت حماقت بزرگترین نیروی روحانی تمام تاریخ بشرست. میگفت باید در برابر آن سر تعظیم فرود آورد چون همه جور معجزه ای از آن ساخته است.

اگه تنها باشی می تونی کاری بکنی. می تونی دنیای خودت رو عوض کنی. دنیای آدمای دیگه دست تو نیست.

نپرس کشورت برایت چه می تواند بکند. بپرس تو چه می توانی برای کشورت بکنی.

چون کسانی که عقاید احمقانه‌شان را ابراز می‌کنند، اغلب بسیار حساسند. هر قدر عقاید کسی احمقانه‌تر باشد، کمتر باید با او مخالفت کرد.

گرچه کمی کهنه شده بودند ولی او باشان اخت شده بود و با آنها کنار می‌آمد نمیشد بی این گذشتهای کوچک با کسی زندگی کرد

انسانیت آدم را یاد آن مردکه آل کاپون می،انداخت که چون یک بلیت بی مقصد در دست داشت میخواست به همۀ قطارها سوار .شود با عجله از یک قطار به قطار دیگر میپرید تا از بلیتی که خریده بود هر چه بیشتر استفاده بکند عاقبت این چکیده انسانیت سر از شاشگاه ایستگاه راه آهن زوریخ در آورده بود و خیال می کرد در دانمارک است. بیچاره چه بسا روزی هم برسد که مائو یا دوگل را در شاشگاه ایستگاه زوریخ پیدا بکنند که با یک بلیت نصف قیمت بی مقصد در انتظار رسیدن یک قطار سریع السیر تازه ای هستند که هنوز از خط خارج نشده باشد.

آزادی مثل پروازه، اما همیشه یه چیزی هست که آدمو به زمین برمی‌گردونه؛ یا یه خاطره، یا یه نفر، یا یه ترس

لنی هیچ علاقه ای نداشت که کسی باشد اما از اینکه چیزی باشد گریزان بود

هر قدر عقاید کسی احمقانه تر باشد کمتر باید با او مخالفت کرد .

آدم فقط باید مواظب خودش باشد و با دشمن بسیار دست به عصا و مؤدبانه رفتار کند تا آزادی از قید تعلقش داغان نشود چون آنها از این جور آزادی شما خوششان نمی آید این جور آزادی آنها را می رنجاند دوست دارند که همه در یک منجلاب غوطه بخورند. دوست دارند که همه با آنها در جمعیت دست و پا بزنند و اسم این را میگذارند برادری».