چرا نسل فعلی باید زجر بکشد تا نسل بعدی خوشبخت بشود که معلوم هم نیست بشود ؟

آیا زندگی خواب آشفته ای است که هرکس به خواست دل خودش تعبیر میکند ؟ آیا زندگی یک سوء تفاهم تاریخی نیست؟ بهر جهت زمان تار و پود آن که هست ، آن شب سیمین می‌گفت که گاه زمان همچون باد میگذرد و شعله و آتش فاجعه را خاموش میکند . گاه نسیمی بیش نیست و تنها شعله را می تاراند . اما گاه میشود که نَوَزَد. در این صورت لحظه ها متوقف می‌شوند ، چرا که زمان از پس احساس برنیامده است. و آتش فاجعه از زیر خاکستر زمانه زبانه می‌کشد و اخگرهایش از نو جان و تن را می گدازند ....

وقتی تنهایی و کسی را برای رازگویی نداری چه مشکل میتوانی یقینت را حفظ کنی ! درست در همین وقت بود که دروگو پی برد به اینکه انسان ها با وجود محبتی که ممکن است به هم داشته باشند تا چه پایه از هم دورند. پی برد به اینکه اگر کسی رنج ببرد رنجش مال خودش است . هیچکس نمی‌تواند که بار آن را ولو بس اندک از دل او بردارد . دریافت که اگر کسی دردمند باشد ، حتی عاشق بی قرارش نمی‌تواند به سبب درد او درد بکشد و علت تنهایی انسان همین است .

آن کس که ناگهان دهد از دست نور چشم ، ارزش گوهر بینایی از یاد کی برد ؟