بریده‌ای از کتاب جزیره سرگردانی اثر سیمین دانشور

آیا زندگی خواب آشفته ای است که هرکس به خواست دل خودش تعبیر میکند ؟ آیا زندگی یک سوء تفاهم تاریخی نیست؟ بهر جهت زمان تار و پود آن که هست ، آن شب سیمین می‌گفت که گاه زمان همچون باد میگذرد و شعله و آتش فاجعه را خاموش میکند . گاه نسیمی بیش نیست و تنها شعله را می تاراند . اما گاه میشود که نَوَزَد. در این صورت لحظه ها متوقف می‌شوند ، چرا که زمان از پس احساس برنیامده است. و آتش فاجعه از زیر خاکستر زمانه زبانه می‌کشد و اخگرهایش از نو جان و تن را می گدازند ....