بریده‌های کتاب مردی که می‌خندد

تگرگ هجوم می آورد ، کلافه میکند ، می کوبد ، گیج و منگ می کند ، آسیب می زند. اما برف بدتر از آن است. برف آرام و بی رحمانه در سکوت کارش را می کند. دستش که بزنید ، آب می شود.اگر ریاکار را ساده دل بدانیم ، برف هم پاک و بی غش است.همین دانه های سفید زمانی که روی هم انباشته می شوند بهمن پدید می آورند. دغل کاران نیز این گونه به جنایت روی می آورند...

صداهای بشر، چون صدای باد نامفهوم است. آن‌ها فریاد برمی‌آورند، ولی کسی آن را نمی‌شنود. فریادشان با سکوت مترادف است و سکوت به معنای خلع سلاح آن‌هاست.

"وای به حال کسی که سعادت نصبیش شده است " مقاومت در برابر حریف آسانتر از ترقی است . رهایی از چنگال تیره بختی آسان تر از نجات از نیک بختی است . حفظ تعادل به هنگام خوشبختی کار آسانی نیست.

کسی نمی‌داند روزگار برای ما چه خوابی دیده است.ژرفای پنهان زندگی هراسناک است.نفرت همیشه بسیار است و اندک نیست. هیولایی است که در کوچک ترین موجودات نیز باعظمت است. اگر موری هم از فیلی بیزار باشد ، جان فیل در خطر است...

جوانی دوره انتظار اسرارآمیزی است.

اعمال مستوجب ملامت مراحلی دارد، مثل عرق های تند نمیتوان آن ها را به یکباره نوشید .....

مرگ را پیش رو، بالای سر و زیر پایشان احساس می‌کردند. دیگر فرار نمی‌کردند، سقوط می‌کردند.