بریده‌های کتاب گربه ای که کتاب ها را نجات داد

"بهترین سلاح ما برای جنگیدن با این همه درد و سختی توی دنیا،منطق یا خشونت نیست؛شوخ طبعیه"

کاری رو که شروع کردی، تا آخر انجام بده و وسط راه جا نزن.

آدما برای اینکه دوستان خوبی باشند به هوش نیاز ندارند. اتفاقاً اغلب اوقات این قضیه برعکس است. اکثر آدم‌های باهوش دوستان خوبی نیستند. نقل قولی از کتاب موش‌ها و آدم‌ها اثر جان اشتاین بک

وقتی یه نفر ارتباطش با قلبش رو از دست بده، دیگه نمیتونه درد دیگران رو ببینه. اونجوری می‌تونه دروغ بگه، به دیگران آسیب برسونه، و از اونا به عنوان نردبون ترقی خودش استفاده کنه و هیچ کس خاصی هم نداشته باشه. دنیای امروز پره از آدمای این شکلی.

یه کتاب که فقط توی قفسه باشه، جز چند برگ کاغذ چیز دیگه‌ای نیست. تا وقتی که باز نشه، هیچ قدرت خاص و داستان جذابی داخلش نداره اما کتابی که گرامی داشته بشه، دوست داشته باشه و پر باشه از افکار آدما، روح پیدا می‌کنه.

کتابا می‌تونن به ما دانش، خرد، ارزش، دید وسیع‌تری از دنیا و کل چیزهای دیگه بدن. لذت یادگیری چیزایی که قبلاً نمی‌دونستیم و دیدن چیزهای جدید واقعاً قابل وصف نیست.

توی مسیری که انتخابش کردی با شهامت قدم بردار. از اون آدمایی نباش که فقط غر می‌زنن و منتظرن با همین غر زدن چیز تغییر کنه. به سفرت ادامه بده، مثل ملوس که تا آخرش دوید.

این دنیا همیشه به ما سخت می‌گیره و ما هم باید با آخرین توانمون مبارزه کنیم ، انقدر سخته که گاهی حس می‌کنیم همه چیز پوچه بهترین سلاح ما برای مقابله با این درد و رنج ، منطق و یا حتی خشونت نیست، بلکه شوخ طبعیه.

"کتاب و موسیقی خیلی شبیه همن، این طور فکر نمی کنین؟اونها خرد و شجاعت و التیام درد ها رو به زندگی مون می آرن!"

کاری رو که شروع کردی ،تا آخر انجام بده و وسط راه جا نزن.

افکار به تنهایی نمی‌تونن دنیا را تغییر بدن.

کتابا قدرت شگفت انگیزی دارن.

اگه به نظرت سخته یعنی یه چیزی داخلشه که برات جدیده. هر کتاب سختی یه چالش جدیده.

توی دنیای امروزی کلی از بدیهیات برعکس شدن. قوی‌ترها از ضعیف‌ها به عنوان پله زیر پاشون استفاده می‌کنند تا بالاتر برن و از افراد نیازمند هم بهره‌کشی می‌شه. مردم توی این الگوی غلط گیر افتادن.هیچ کس شکایت نمیکنه و نمی خواد جلوی این رفتار ها گرفته بشه.

<<فهمیدن مسائل مهم همیشه کار سختیه آقای مالک. اکثر مردم حقیقت واضح و مسلم رو درک نمیکنن. فقط به زندگی روز مره شون ادامه میدن و با این حال ، تنها با چشم دل است که می‌توان به درستی دید ؛ آنچه ضروری است برای چشم نامرئی است.>>

داستان‌های جاودانی وجود دارن که سال‌ها دووم آوردن. از این مدل داستان‌ها زیاد بخون، اونا میتونن دوستای خوبی برات باشن. میتونن الهام‌بخشت باشن و ازت حمایت کنن.

این درست نیست که هر چقدر بیشتر بخونی، دانش نسبت به دنیا بیشتر می‌شه. مهم نیست توی مغزت چقدر اطلاعات وجود داره، تا زمانی که از دانشت استفاده نکنی و با پاهای خود دنیا را تجربه نکنی، دانشت جز اطلاعات پوچ و بی‌فایده چیزی نیست.

کتاب خوندن خیلی خوبه ولی وقتی تمومش کردی حتماً یه دور هم توی دنیای واقعیت بزن

«داری منو به شام دعوت میکنی؟» «آره.» «چرا؟» «چون اگه منتظر می موندم تو منو دعوت کنی،باید تاآخر عمرم صبر میکردم!»