بریده‌های کتاب گربه ای که کتاب ها را نجات داد

کتاب خوندن خیلی خوبه، ولی وقتی تمومش کردی، حتما یه دور هم توی دنیای واقعی بزن.

اندیشمندانی که این روزها به جای ورق زدن کتاب کارهای دیگری انجام می‌دهند، رفته رفته قدرت فکر کردن در مورد خودشان را از دست می‌دهند. اشخاصی که کتاب ورق نزنند، فکر هم نمی‌توانند بکنند.

[اگه خوندن یه کتاب برات راحت باشه،معنی ش اینه که کل مطالبش رو از قبل می دونستی.برای همینه که راحته.اگه به نظرت سخت باشه،پس نشونه ی اینه که یه موضوع کاملا جدیده!] "رینتارو"

«این درست نیست که هرچقدر بیشتر بخونی، دانشت نسبت به دنیا بیشتر میشه. مهم نیست توی مغزت چقدر اطلاعات وجود داره، تا زمانی که از دانشت استفاده نکنی و با پاهای خودت دنیا رو تجربه نکنی، دانشت جز اطلاعات پوچ و بی‌فایده چیزی نیست.» رینتارو شانه‌ای بالا انداخت اما پدربزرگش ادامه داد:«کتاب‌ها نمی‌تونن جای تو زندگی کنن. خواننده‌ای که با پاهای خودش رو زمین راه نره و دنیا رو تجربه نکنه شبیه یه دایره‌المعارفه، مغزش پره از کلی اطلاعات قدیمی. تا وقتی اون دایره‌المعارف باز نشه، چیزی به جز یه کتاب قدیمی نیست.» پیرمرد به آرامی دستی به سر پسر کشید و به شوخی گفت:«تو هم می‌خوای دایره‌المعارف باشی؟»

این حقیقت نداره که هرچی بیشتر بخونی، چیزهای بیشتری از دنیا رو می‌بینی. مهم نیست که چقدر دانش و آگاهی فروکنی توی سرت، چون تا وقتی با ذهن خودت فکر نکنی و با پای خودت راه نری، آگاهی و دانشی که به‌دست می‌آری توخالی و قرضیه.

این درست نیست که هرچقدر بیشتر بخونی، دانشت نسبت به دنیا بیشتر می‌شه. مهم نیست توی مغزت چقدر اطلاعات وجود داره، تا زمانی که از دانشت استفاده نکنی و با پاهای خودت دنیا رو تجربی نکنی، دانشت جز اطلاعات پوچ و بی‌فایده چیزی نیست.

- من هم نیچه رو دوست دارم. + افرادی در سرتاسر دنیا هستن که ادعا می‌کنن نیچه رو دوست دارن. با این وجود، افراد خیلی کمی هستن که بعد از خوندن تموم آثارش همین حرف رو میزنن. اونها یا یه‌جور نقل‌قول عجیب و غریب رو ازش دیدن یا یه نسخهٔ کوتاه شدهٔ آبکی. نیچه رو مثل یه پالتوی مد روز تنشون می‌کنن تا ببینن اندازه‌شون هست یا نه. تو هم یکی از همون‌هایی؟

کتاب خواندن مثل کوهنوردی کردن می‌مونه. هدف خوندن فقط لذت بردن نیست. گاهی باید یه خط از کتاب را عمیقاً بررسی کنی؛ شاید نیاز باشه چندین و چند بار یه خط رو بخونی. گاهی اوقات فقط یه گوشه می‌شینی، سرت رو توی دستات می‌گیری و به اینکه چرا داری آهسته پیش میری فکر می‌کنی. با مطالعه دقیق کتاب‌های پیچیده و سخت، می‌تونی میدان دیدت رو گسترش بدی. اینو می‌تونی مشابه رسیدن به یه منظره عالی بعد از یه کوهنوردی سخت در نظر بگیری.

"این حقیقت نداره که هرچی بیشتر بخونی، چیز های بیشتری از دنیا رو میبینی. مهم نیست که چقدر دانش و آگاهی فرو کنی توی سرت، چون تا وقتی که با ذهن خودت فکر نکنی و با پاهای خودت راه نری، آگاهی و دانشی که به دست میاری تو خالی و فرضیه."

" توانایی بیان واژه های همدردانه ی سطحی با صدا دلچسب از آدم یه فرد بامحبت و غمخوار نمی‌سازه. چیزی که مهمه توان یکدل بودن با یه انسان دیگه‌ست. توان احساس درد اون فرد و همگام شدن باهاش در مسیر رنج کشیدنش. " - ببری خط دار -

اگه قراره بره کوهنوردی، پس یه کوه بلند رو انتخاب کن. اینجوری منظره‌ای که می‌بینی خیلی جذاب‌تره

داستان‌هایی وجود دارن که جاودانی‌ان، اون‌قدر قدرتمندن که سالیان سال زنده می‌مونن. از این کتاب‌ها زیاد بخون – می‌شن مثل دوست‌هات. الهام‌بخشت می‌شن و ازت پشتیبانی می‌کنن.»

پیش خود فکر کرد، لعنتی! وقتی عشقِ‌کتاب‌ها دربارۀ کتاب‌ها حرف می‌زدند، به‌نظر می‌رسد که چهره‌شان روشن می‌شود.

کتاب‌ها روح دارن. کتابی که بهش عشق ورزیده شده همیشه روح داره و در مواقع بحرانی به کمک خواننده‌ش می‌آد.

«خوندن یک کتاب خیلی خوبه، اما وقتی تموم کردی، وقتشه که وارد دنیا بشی.»

گاهی ندونستن می‌تونه یه موهبت باشه