بریده‌های کتاب کشتی پهلو گرفته

روزگار غریبی ست دخترم! دنیا از آن غریب تر! این چه دنیایی است که دختر رسول خدا را در خویش تاب نمی آورد؟ این چه روزگاری ست که «راز آفرینش زن» را در خود تحمل نمی کند؟ این چه عالمی ست که دردانه ی خدا را از خویش می راند؟ روزگار غریبی ست دخترم.دنیا از آن غریب تر . آنجا جای تو نیست،دنیا هرگز جای تو نبوده است.بیا دخترم،بیا. تو از آغاز هم دنیایی نبودی.تو از بهشت آمده بودی. تو از بهشت آمده بودی!

اعتقادم همیشه این بوده است که جهاد زن، رفتار نیکو با همسر است، خوب شوهرداری است و از این عقیده تخطی نکرده‌ام.

و نه او که مردم هم نفهمیدند که کتاب بدون امام، کتاب نیست، کاغذ و نوشته ای است بی روح و جان و نفهمیدند که قبله بدون امام قبله نیست و کعبه بدون امام سنگ و خاک است و قرآن بدون امام خانه بی صاحبخانه است.

کتاب بدون امام، کتاب نیست، کاغذ و نوشته‌ای است بی روح و جان و نفهمیدند که قبله بدون امام قبله نیست و کعبه بدون امام سنگ و خاک است و قرآن بدون امام، خانه بی‌صاحبخانه است. هر کس به خانه بی صاحبخانه، به میهمانی برود، به یقین گرسنه برمی‌گردد.

علی به باران می ماند‌‌‌‌، بر مؤمن و کافر بی مضایقه می بارد.

روزگار غریبی است دخترم! دنیا از آن غریب‌تر! این چه دنیایی است که دختر رسول خدا را در خویش تاب نمی آورد؟ این چه روزگاری است که راز آفرینش زن را در خود تحمل نمی کند؟ این چه عالمی است که دردانه ی خدا را از خویش می راند؟

و مادری در شرایطی که طفل اسلام، آماج تیرهای جهل و کفر و شرک می شود یعنی سپر شدن و دشنه های کینه و تیرهای جهل و شمشیرهای شرک را به جان خریدن.

خورشید،طلوع‌کردنی است.ابرهای سیاه حتی اگر در آغاز مشرق کمین‌کنند،خورشید،متین و بزرگوار از کنارشان خواهد گذشت و روشنی‌اش را به ارمغان جهانیان خواهد بود.

مردمی که به خورشید با نفرت می‌نگرند، شایسته شب‌اند. مردمی که به سوی آفتاب، کلوخ پرتاب می‌کنند، لایق ظلمت‌اند.