بریدۀ کتاب

روزگار غریبی ست دخترم! دنیا از آن غریب تر! این چه دنیایی است که دختر رسول خدا را در خویش تاب نمی آورد؟ این چه روزگاری ست که «راز آفرینش زن» را در خود تحمل نمی کند؟ این چه عالمی ست که دردانه ی خدا را از خویش می راند؟ روزگار غریبی ست دخترم.دنیا از آن غریب تر . آنجا جای تو نیست،دنیا هرگز جای تو نبوده است.بیا دخترم،بیا. تو از آغاز هم دنیایی نبودی.تو از بهشت آمده بودی. تو از بهشت آمده بودی!