اولین باری که اسم این کتاب رو شنیدم از زبون کسی بود که سلطان کتاب‌خوانی می‌دونستمش پس بعدها که این کتاب رو تو نمایشگاه دیدم بی‌هیچ درنگی خریدم 
اما ناگفته نماند که بعد خریدش نظرات خوب و بد زیادی دربارش شنیدم که گاها از خوندنش منصرف و برعکس گاهی مشتاقم کرد
خلاصه به همت یکی از دوره‌هایی که برگزار شد خوندن این کتاب رو شروع کردم و همین چند وقت پیش به پایان رسوندم

داستان توی فضای انقلاب رقم می‌خوره و درباره‌ی یه گروه از دانش‌آموزان یه مدرسه‌‌ است که ناظم بهشون ماموریت میده پخش‌کننده‌ی اعلامیه‌ها رو پیدا کنن
اینکه تو این راه چه اتفاقاتی براشون میوفته و قاطی چه ماجراهایی میشن رو می‌تونین خودتون بخونین :)
 
☀️ روایت به صورت اول شخص جمع بود چیزی که تا به حال تجربه‌اش نکرده بودم. اول ارتباط‌گیری سخت بود اما در ادامه خیلی ازش خوشم اومد
☀️ فکر می‌کنم به خوبی تونست دنیای خیال و واقعیت رو باهم تلفیق کنه و در نهایت هم به اهداف تربیتی و عقیدتی‌ای که می‌خواست رسید
☀️ توصیفات برای درک محیط خارق‌العاده و موجودات خیالی کافی بود 
☀️اینکه از نماد افراد شاخص نام برد اما اسمی ازشون برده نشد هم نکته‌ی جالبی بود

🌙 می‌تونم بگم درک مفاهیم عرفانی ذکر شده کمی ثقیل بود و باید خیلی مغزت رو به کار می‌انداختی 😅
🌙 از اواسط کتاب به بعد تعلیق‌های که داشت مثل یه کلاف سردرگم بود و گاهی نمی‌دونستم به چه بازه‌ی زمانی‌ای از اتفاقات پرت شدم

باید بگم دلیل اینکه یکی از شخصیت‌ها درآخر خیلی برجسته شد برام قانع‌کننده بود و با اینکه انتهای داستان چیزی که فکر می‌کردم رقم نخورد اما واقعیت تلخه و باید پذیرفت که انتهای همه‌ی ماجراها اونطور که انتظار داریم پیش نمیره
      

        اولا فلسفه انتخاب چنین اسمی برای این مجموعه واقعا قشنگ بود
دوما کتاب روان و خوشخوانیه
به کسایی که از خشکی کتاب‌های تربیتی ناراضین و اینجور کتاب‌ها حوصلشون رو سر می‌بره پیشنهاد میکنم یه سری به این مجموعه بزنن
      

        اغلب وقتی بحث محبت به کودک میشه میگن محبت زیادی بچه رو لوس بار میاره و باید محدود باشه ولی آقای عباسی به استناد بر روایات و دلایل قانع‌کننده‌ نشون دادند که چنین چیزی صحت نداره و سیر نشدن فرزند از محبت چه عواقبی خواهد داشت
راهکارهای پیشنهادیشون برای ابراز محبت هم بسیار کارآمد به نظر می‌رسید 
      

        این کتاب، کتابیه که به همه‌ی افرادی که نقشی در تربیت کودکان دارند توصیه می‌کنم
این جلد درباره‌ی آزادی توضیحات خوب و پیشنهادات کارآمدی داشت
همیشه وقتی حرف از آزادی کودک می‌شد از خودم می‌پرسیدم تا کجا؟ چطوری؟ اصلا چرا؟ و آقای عباسی به طور مفصل درباره‌ی این سوالات توضیح داده بودن
      

        بسم الله الرحمن الرحیم 
اول از همه باید بگم جناب سندرسون واقعا یه نابغه‌ست. طوری که وقایع رو پشت وقایعی دیگه پنهان کرده بود واقعا فوق‌العاده بود.
قلمش هم خیلی تحسین‌برانگیزه.مخصوصا فضاسازی و توصیف‌هاش که خیلی زیباست.
البته در اینباره باید از مترجم هم تشکر کرد که معادل‌سازی‌ها و الفاظ مناسبی رو به کار برده.

باید بگم مبارزه‌های اوایل بخش اول کمی برام حوصله سر بر بود ولی اواخر این بخش واقعا میخکوبم کرد.
هرلحظه‌ی بخش دو یه چیزی برای جا خوردن و حبس کردن نفس داشت.
واقعا توقع نداشتم خیلی از اتفاقات بیوفته و حتی حدسشم نمی‌زدم. همینه که باعث میشه به سندرسون بگم نابغه.
خلاصه که داستان خیلی قشنگ تونست من رو تو خودش بکشه و همراهم کنه. احساساتم رو خیلی زیبا  تو دست گرفت و حالات مختلفی رو بهم چشوند.
فقط کاش مرگ و میرها رو یه کم با احساسات بهش می‌پرداخت. بعد اون مرگ‌های مهم حس می‌کردم فقط یه گوسفند قربانی شده 😐😂 

خوشحالم که چنین چیزی رو خوندم. چیزهای زیادی ازش یاد گرفتم و باعث شد کمی بیشتر درباره‌ی موضوعات مهمی مثل سیاست فکر کنم.
مشتاقانه منتظر زمان آزادم که برم سراغ جلد بعد و ببینم چه چیزهایی در انتظار وین و دار و دستشه 🫠 
از دوستانی که این کتاب رو بهم معرفی کردن هم خیلی ممنونم مخصوصا اونی که خودش می‌دونه 😂🫶
      

        به نام خدا
اول از همه باید بگم قلم جذاب و ترجمه فوق‌العاده بود
کلمات خیلی زیبا کنار هم چیده شده بودند 
مغزم رو خیلی درگیر کرد و احساسات متنوعی رو طی خوندنش تجربه کردم
به اونایی که اعصاب و قلب ضعیفی دارن پیشنهادش نمی‌کنم چون کم مونده بود خودمم مثل شخصیت‌ها روانی بشم 🙂🤌

روایت مختصری بود از یک زندگی مشترک که ما از انتها و پایانش خبر داشتیم
شخصیت اصلی (مرده) اوایل داستان نگاهی کاملا ضد زن، خودبین و مغرورانه داشت اما در انتها متوجه شد که اشتباه می‌کرده 
حالا چرا نگاهش اینطور بود؟ خب من فکر می‌کنم داشت سعی می‌کرد با خرد کردن دختره انتقام خوار و ذلیل شدن‌های خودش در گذشته رو از دنیا بگیره
انگار نیاز داشت که ثابت کن ترسو و بی‌ارزش نیست

یکی از مهم‌ترین چیزهایی که توی کتاب بهش اشاره شد حرف زدن بود. زوج داستان درباره‌ی بزرگترین مشکلاتشون باهم حرف نمی‌زدن چه برسه به اختلافات کوچیکشون. انگار منتظر بودن یکی از آسمون نازل شه همه چی رو حل کنه 🙄
بنده به شخصه معتقدم اغلب مشکلات حل نمیشن چون هیچ کس برای حرف زدن پیش‌قدم نمیشه شاید اون مشکل یه چیز کوچیک و کم‌ارزش باشه ولی اگه تو دل بمونه و حل نشه به یه عقده‌ی بزرگ تبدیل میشه

در آخر باید بگم این اولین کتابی بود که از این نویسنده خوندم. قلم و ایده جذاب بود ولی اونقدر که اعصابمو به هم ریخت علاقه‌ام رو بدست نیاورده از دست دادم 🫠

      

        به نام او که همه چیز اوست
به نام او که از اویم 
به نام او که به اویم 
به نام او که به خاطر اویم
به نام او که زندگیم در جهت اوست رفتنم به اوست بودنم به اوست جانم او 
احساسش میکنم با ذره ذره وجود احساسش میکنم اما بیانش نتوانم کرد

این سرآغاز یکی از نامه‌های شهید کماییه
چطور ممکنه دختری چهارده ساله اینطور غرق در خدا شده باشه؟ مگه چند سال از بلوغ شرعی و فکریش می‌گذره؟
یعنی به کمک خودسازی و مراقبه تنها توی پنج سال می‌شه آنقدر بالغ شد که لیاقت شهادت پیدا کرد؟
خلاصه بگم این کتاب تلنگر بزرگی بود برای شخص من که کمی حساب و کتاب کنم. 
ما انگار این دو روز دنیا رو خیلی جدی گرفتیم و پاک فراموش کردیم که چرا اینجاییم.

این کتاب قلم ساده و روونی داره و روایت مختصری از زندگی شهید زینب کماییه. بیشتر فصول نقل از زبان مادر شهیده و شیرینی زبان ایشون واقعا مخاطب رو  به ادامه وادار می‌کنه.
      

        فقط می‌تونم بگم یه نشر غیر معتبر و یه ترجمه‌ی بد می‌تونه کتاب خوندن رو کوفتتون کنه 💔
ناخوشایندی‌ زیاد داشت و باب میل اینجانب نبود ولی منکر این نمیشم که ایده‌ی اولیه کتاب جالب بود 
هرچند بخاطر اشتباه بزرگی که کردم  هر صفحه رو با گریه و خون دل خوندم 🫠
اینطور نیست که پیشنهادش کنم ولی اگه می‌خوایید بخونیدش از نشر معتبر تهیه کنیدش
      

        روند کتاب سریع بود و حوصله سر نمی‌برد
اونقدر همه چیز زیبا و جذاب توصیف شده بود که باعث می‌شد هر فصل برای ادامه دادن مشتاق‌تر بشم
جو موجود داستان منو بارها یاد انیمه‌ی شهر اشباح و امثالش انداخت، چون اینطور فضاهای افسانه‌ای و رویایی رو دوست دارم خیلی لذت بردم
درکل باید بگم خوشحالم که خوندمش و با اینکه داستان ساده بود قلم گیرای نویسنده احساسات متنوع و قشنگی بهم القا کرد
      

        واقعا دوسش داشتم
جوری که سه داستان مختلف در آخر به یک نقطه‌ی مشترک رسیدن محشر بود
      

        موضوع جالبی داشت و باعث شد به این فکر کنم که برهه‌ی زمانی انتخاب شده چه قدر جای کار داره 
اینکه به دو دید روایت شد هم واقعا برام جذاب بود و کششم به خوندنش رو بیشتر کرد
درکل از خوندنش راضی بودم