بریده‌های کتاب اما

ای کاش می‌شد آینده، گذشته را پاک کند، آن‌گاه اِما امید به بخشیده شدت داشت.

خداحافظی از هرکاری وحشتناک تر است.

شاید اگر تو را کمتر دوست داشتم، می‌توانستم بیشتر درباره‌اش صحبت کنم.

نصف آدم‌های دنیا از لذت های نصف دیگر آدم‌های دنیا سر در نمی آورند.

اِمای عزیزتر از جانم، زمان، زمان التیام دهنده‌ی زخم هاست.

<<اوه! دوشیزه وودهاس، گاهی چقدر خوب است آدم تنها باشد!... >>این کلمات نشان می داد چه قدر دلش پر است، چه قدر طاقت آورده، چه قدر کسانی را تحمل کرده که خیلی هم دوستش دارند.

جوانی و شادی صبح همزادند و اگر غم و اندوه آن‌قدر نباشد که مانع خواب شود، حتما کاهش می‌یابد و جایش را به درخشش امید می‌دهد.

if i loved you any less, i might be able to talk about it more

جوانی و شادی صبح همزادند و اگر غم و اندوه آن قدر نباشد که مانع خواب شود، حتما کاهش می‌باید و جایش را به درخششِ امید می سپارد.

خیلی بی انصافی است که بدون اطلاع کافی از موقعیت آدم ها درباره رفتارشان قضاوت کنیم. آدم تا توی خانواده ای نباشد نمی تواند بگوید تک تک افراد آن خانواده چه مشکلاتی دارند.

بعضی آدم‌ها هر چه بیشتر برایشان تلاش کنی، کمتر برای خود کاری می‌کنند.

رفتار صحیح رفتاری است که همه به آن احترام می گذارند.

چه گل ها که نادیده زاده می شوند و می شکفند و عطرشان بر باد بیابان هدر می رود.1 1.بخشی از شعر <<مرثیه سرایی در گورستان کلیسای روستا>>(1750) اثر تاماس گری (1716_1771)

گفته‌های انسان به ندرت همه حقیقت را در بر می‌گیرند، کم پیش می‌آید که چیزها کمی پنهان یا اشتباه نشوند.