بریده‌های کتاب اما

خودبرتربینی در آدم کم عقل ، بلا ها به دنبال دارد.

وقتی پای سلامتی در میان است، دیگر هیچ چیز مهم نیست.

ای کاش می‌شد آینده، گذشته را پاک کند، آن‌گاه اِما امید به بخشیده شدت داشت.

زن بی شوهری که عایدی بخور و نمیر داشته باشد باید هم مسخره به نظر برسد، غیر قابل تحمل، پیر دختر! پسر ها و دختر ها دستش می اندازند. ولی زن بی شوهر اگر پول و پله داشته باشد همیشه مورد احترام است، مثل بقیه ی مردم معقول و مقبول است.

خداحافظی از هرکاری وحشتناک تر است.

شاید اگر تو را کمتر دوست داشتم، می‌توانستم بیشتر درباره‌اش صحبت کنم.

نصف آدم‌های دنیا از لذت های نصف دیگر آدم‌های دنیا سر در نمی آورند.

اِمای عزیزتر از جانم، زمان، زمان التیام دهنده‌ی زخم هاست.

<<اوه! دوشیزه وودهاس، گاهی چقدر خوب است آدم تنها باشد!... >>این کلمات نشان می داد چه قدر دلش پر است، چه قدر طاقت آورده، چه قدر کسانی را تحمل کرده که خیلی هم دوستش دارند.

بعضی آدم ها هرچه بیشتر برایشان تلاش کنی،کمتر برای خود کاری میکنند.

گفته های انسان ها به ندرت همه ی حقیقت را در بر می گیرند، کم پیش می آید که چیزها کمی پنهان یا اشتباه نشوند، ولی گاه..... مثال این مورد....رفتارها موجب اشتباه می شوند، ولی احساسات زبان خود را دارند.

جوانی و شادی صبح همزادند و اگر غم و اندوه آن‌قدر نباشد که مانع خواب شود، حتما کاهش می‌یابد و جایش را به درخشش امید می‌دهد.

if i loved you any less, i might be able to talk about it more