بریده‌های کتاب زندگی نامرئی ادی لارو

بدترین بخش هر‌ غذا،تمام شدنش است.

اما زندگی بدون هنر ، یا شگفتی و زیبایی اورا دیوانه می‌کند.

«به راستی انسان چیست اگر نتواند از خود اثری به جا بگذارد؟ »

رویاها همینطوراند. آنها تمام می شوند...

وقتی مسیر خط کشی شده باشد،پیدا کردن راه آسان است.

زندگی ممکن است طولانی به نظر برسد،ولی در حقیقت زود میگذرد.

فراموشی غم انگیز است ، ولی فراموش شدن از آن دردناک تر است ، آن‌هم وقتی ادی همه را به یاد دارد ...

افراد با ایمان سعی میکنند روحش را نجات بدهند؛غافل از این که ادی همین حالا هم روحش را فروخته....

ولی متفاوت به معنی اشتباه نیست.

ادلین ، من ترجیح میدم ابر ستاره هاتو بپوشونه ! ـ سیاهی(اوک)

کتاب به آدم ها اجازه میدهند به جای هزار نفر زندگی کند یا در یک زندگی خیلی طولانی که به اندازه ی عمر چند نفر است به او قدرت میدهند

هنر هرچه بزرگتر باشدبا بهای سنگین تری همراه است.

چون خوشبختی کوتاه و تاریخ خیلی بلند!

خانه،کلمه ای ست که نمی‌تواند به آسانی از آن دل بکند،با این که دیگر هیچ پیوندی با آن ندارد..

در چشم بر هم زدنی نیمی از زندگی ام رفت. نمی خواهم مرگم هم مثل زندگی ام باشد. نمی خواهم در همین ده متر جا که به دنیا آمدم بمیرم.

آزادی خاصی در فراموش شدن هست.