بریده‌های کتاب مثل خون در رگ های من: نامه های احمد شاملو به آیدا

عشـق، شاه‌راه بـزرگ انسانیت است...

آیدای نازنین من! تو از پاکی و معصومیت به بچه‌یی می‌مانی که درست در میان گریه، اگر کسی با انگشتان دستش سایه‌ی موشی روی دیوار بسازد، همچنان که هنوز اشک‌ها بر گونه‌اش جاری است صدای خنده‌اش به آسمان می‌رود... تو به همان اندازه بی‌آلایش و معصومی.

چشم‌های تو که مثل خون در رگ‌های من دوید، یک‌بار دیگر مرا به زندگی باز گرداند.

به هر صورتی که درآیی تو را دوست می‌دارم، فقط به شرط آنکه آیدای من باشی. آیدای کوچولوی من! زندگی من دیگر چیزی به جز تو نیست، خود من هم دیگر چیزی به جز خود تو نیستم.

معنی«با تو بودن» برای من «به سلطنت رسیدن» است.👑

و فاصله ، تجربه ای بیهوده است .

چه بی تابانه میخواهمت ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری !

چشمانی که می درخشند ، زیرا می‌بینند که من برای خاطر آنها بیدار مانده ام و برای خاطر آنها می‌نویسم

عشق تو؛ برای من؛ مذهب و سرنوشت است.✨🤍

حرف‌های من با تو تمامی ندارد...

بدبختی فقط هنگامی به سراغ من می‌آید که ببینم آیدای من،لبخندش را فراموش کرده است. فقط در چنین هنگامی است که تلخی همه بدبختی‌ها قلب مرا لبریز می‌کند، لبان بی‌ لبخند تو آیدا ! لبان بی لبخند تو پیروزی بدبختی است بر وجود من. بگذار من بر بدبختی پیروز بشوم ، لبخند را فراموش مکن آیدا.

در من زندانی ستمگری بود ، که به آواز زنجیرش خو نمی‌کرد - من با نخستین نگاه تو آغاز شدم .

چشم های تو که مثل خون در رگ های من دوید، یک بار دیگر مرا به زندگی بازگرداند.