چه خوب که در نهایت، این کتاب رو به اتمام رسوندم و می‌تونم حرف‌هایی که نگه داشتم رو شرح بدم... خوندنِ این کتاب، یه بارِ بزرگ رو دوشم بود که دو ماهی به طول انجامید. تحمل اونهمه درد و تجاوز، کارِ یک شبه‌ای نبود که به این راحتی‌ها تمومش کنم...
اولای کتاب زیاد کشش نداشت، چه بسا من کاملا حق می‌دم. نویسند‌ی این کتاب صرفا یک خبرنگاره و نویسنده‌ی به تمام معنایی نیست. با این حال کار ایشون به شدت قابل تحسین هست. گرچه کتاب به خوبی تموم شد و نگارشِ قابل قبولی داشت. 
نقدهای زیادی خواندم که خشم من رو برمی‌انگیختند... چون تماما برای من نامفهوم بود که چرا کسانی باید فکر کنند که این کتاب در پرستش دنیای غرب بود؟ متوجه نمی‌شم... دقیقا کدوم قسمتش؟! حرفی که اون آقای فرانسوی به ثریا زد، صرفا و صرفا، شرح وقایعی بود که رخ داد و ثریا تعریف کرد. و چیزی نبود که نویسنده از خودش نوشته باشه. ناتو در مشکلات لیبی دخالت کرد؟ منظورتون چیه؟ ناتو چیزی هست که قطعا باید دخالت کنه! وقتی حاکمی شروع به کشتار مردم می‌کنه، قطعا و صددرصد که ناتو باید دخالت کنه. نمی‌فهمم این منطقِ نصفه و نیمه رو از کجا به دست میارید و شروع به نقدِ کسی می‌کنید، در حالی که حتی دلیلِ منطقی‌ای ندارید...
درواقع، حتی یادداشت‌هایی رو دیدم، درباره‌ی اینکه شما از کجا مطمئنید قذافی اینکار رو کرده؟! خواستم بگم شدیدا از شما معذرت‌خواهی می‌کنم که شخصا در اون تاریخ، در اتاقِ قذافی نبودم تا با چشمان خودم ببینم و با دوربینِ خودم ثبت کنم که چه ستم‌هایی صورت گرفته... اینهمه زنانی که شهادت دادند، صرفا برای سرگرمی بود؟ حتی در دادگاه‌ها شهادت چندین و ده‌ها نفر رو واقعی می‌شمارند و جنایت‌کار رو به سزای اعمالش می‌رسانند. اونوقت می‌خواستم بدونم شما اینجا آیا در رشته حقوق تحصیل کردین؟ یا حتی اونقدر از خودراضی و خودخواه هستین که پژوهش‌های چندساله‌ی یک ژورنالیست و اعترافات بسی آدم رو رد کنید؟
به هر حال... هرگز کاری برای کسانی که قدمی برای آگاهی برنمی‌دارند نمیشه کرد...
✨️پیشنهاد می‌کنم.
      

        از حسی که موقع خوندنش داشتم نمی‌تونم هیچی بگم... خیلی زیبا و آروم‌کننده بود و فکر می‌کنم قراره بعدها بهش برگردم و از اول مطالعه کنم...
راه حل‌های خوبی همراه با نقاشی‌ها، آثار هنرمندان و طرز فکر آنها ارائه می‌داد و آرامش‌بخش بود. پیشنهاد می‌کنم.✨️
      

        من جلد یک و دو رو نخوندم و یکراست، بدون دونستن قضیه رفتم سراغ جلد سوم. خیلی خیلی سالِ پیش خوندم و سرگرم‌کننده بود، ولی داستان پرکششی داشت؟ قطعا خیر.
با چهارده سال سن اصلا برام جالب نبود و حس می‌کنم بسی کتابِ بچگانه‌ای هست و مفهوم عمیقی هم نداره.
      

        کتاب آروم و لطیفی بود، با روایتی ساده و همراه‌کننده براساس کتاب‌های تورات و انجیل...
برای سرگرمی و خواندن بُریده‌های ساده و مبتدی کارآمد بود و طنز دلچسبی داشت.
من این کتاب رو داخل کتابراه خواندم و تنها ایرادی که داشت اشتباهات نوشتاری بود.
چیزی که درمورد کتاب بیشتر از همه دوست داشتم این بود که داستان رو با منطقی عالی و همراه با پرسش‌هایی از خود پیش برد که آشکار می‌کرد حتی نویسنده از خودش هم مطمئن نیست و صرفا نظرات و افکارش رو بیان می‌کنه و قصد شستشوی مغزها را ندارد.
      

        درود، وقتتون به نیکی.
نقد این کتاب:
- به نظرم نویسنده داره سعی می‌کنه اعتقاداتش رو درقالب وبلاگ‌های شاهی به خواننده بقبولونه، اونم بدون هیچ دلیلی و توضیحی نمی‌ده.
- قلم نویسنده جذاب و گیرا نیست و مکالمه‌ها اصلا آدم رو ترغیب نمی‌کنه تا دنبالشون کنه، چیزی تو داستان نیست که با داستان‌های آبکی فرق داشته باشه و قابل پیش‌بینی نباشه.
+ صفحه‌ی ۲۹ سیاسی حرف زدند و خیلی جسورانه بود، آفرین.
- و اینکه چرا انقدر نویسنده سعی داره شخصیت زن رو بیاره پایین؟ چرا باید انقدر حرف شنوی از شوهرش داشته باشه؟ کی این داستان‌ها رو می‌خونه که نویسنده فقط می‌خواد رو قدرت مرد‌ها تمرکز کنه؟! کل داستان خانم داشتن از همسرشون عذرخواهی می‌کردن، اونم بابت آب نیاوردن واسشون؟!
پیشنهاد نمی‌کنم و به نظرم کتاب‌های قشنگ‌تری هستن برای وقت گذاشتن شما.
      

        در قالبِ یک کتابِ کوتاه، آموزنده و داستانی، بسیار زیبا و تامل برانگیز بود. با اینکه یه سری جملاتِ کلیشه‌ای (درست، اما تکراری) داشت ولی طوری که در همان زمانِ کوتاه هم آن حسِ ژَرف را منتقل کرد، بسی ستودنی بود. 
نکته‌ای که بابتش یک ستاره را کم دادم این بود که انتظار داشتم داستانِ طولانی‌تری باشد. دست کم برای شخصیت اول داستان و آینده‌اش. کمی ناامید و غمگین شدم وقتی داستان رو کوتاه یافتم.
      

        اولش تو فکرم بود اگه خواستم نقد و نظری بنویسم، به خاطرِ ساده بودنِ سبک نوشتارش بنویسم که اصلا به دلم ننشست. اما راستش، خیلی هم به دلم نشست. این کتاب، دقیقا همون کتابی هست که مامان باباها می تونن بدن دست بچه کوچولوهاشون تا بتونن عمیق تر بخونن و بفمن، چون به خاطرِ همون "سبک نوشتارش" خیلی آسون هست و به دل می شینه. با همون ۴۰ و اندی صفحه ش، پیام های خیلی عمیقی منتقل کرد که هر آدمی، قبل از پا گذاشتن به دوره ی نوجوونیش باید بدونه و دقیقا همون کتابیه که آرزو می کنیم مامانامون به ما هدیه می دادن.
      

        خرافات...
      

        دستمال کاغذی بخرید. خیلی زیاد.
فقط حواستون باشه که نهایت کتاب و فیلمش باهم فرق داره.✅️
      

        در دوران نوجوانی مطالعه کرده‌ام. بی گمان زیبا بود و پیشنهادش می‌کنم.✅️
      

        داستان درمورد دختری هست که با خانواده‌اش به تعطیلات می‌رود. آسانسوری در ساختمان هست که خراب است و هیچکس سوار آن نمی‌شود، اما دختر در آن آسانسور پا می‌گذارد و به آینده سفر می‌کند...
      

        اگر از کتاب هایی با ریتم آرام لذت می‌برید، به درستی به سراغ کتاب خوبی آمده اید. داستان درمورد پیرمردی‌ست که به تازگی همسر خود را از داده است و به خودکشی می‌اندیشد... اتفاق های جالبی که برای او میفتد را دنبال کنید تا معنای بیشتری از زندگی را درک کنید.🌝
      

        هر چقدر از زیبایی و مفید بودن این کتاب بگم کم گفتم...
داستان درباره سه نوجوان ۱۴ ساله هست که بر اساس یک رسم قدیمی که هر نوجوانی وقتی به سن ۱۴ سالگی رسید باید به سفر برود و معنای زندگی را بفهمد و سپس، بازگردد؛ به سفر می‌روند و این کتاب، داستان آن سه نفر است که به درستی، کمک بسیار زیادی هم به زندگی ما خواهد کرد و چیزهای بسیار جالبی یاد می‌گیریم.
همچینن داستان یکی از این نوجوانان بسیار شبیه به داستان کتاب ۱۹۸۴ هست.
خیلی پیشنهاد می‌کنمش.✨️
      

        داستان درمورد دختری بسیار زیبا هست که عشق کودکی‌اش را از دست داده  و برای ادامه‌ی زندگی، با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند و این کتاب، داستان اوست.☀️
      

        اگر می‌خواید درمورد تاریخ افغانستان و مشکلاتی که مردم افغان با آن دست و پنجه نرم کرده و می‌کنند را بدانید، به درستی این کتاب، کتابِ خیلی خوبی برای شما هست.
پیشنهادش می‌کنم.✅️