بریده‌ کتاب‌های خال سیاه عربی

خدایا امتحان های مارا از جاهایی که هنوز درس نداده ای ، نگیر .ضعیفیم.خراب میکنیم.مضحکه ی فرشته هایت میشویم.الهی آمین.

اذان می گویند و آخ که باید باشید وقتی اذان می گویند.

آخ چه لذتی دارد شنیدن نام مولا در اذانی رفیع 🌱

این که عزیزترین آدمی از باقیماندهٔ خوبان جهان است؛ آخرین خورشید از کهکشان نورانی که درست پشت همین ابرهاست و اوضاع جهان را می بیند و باید جهان آمادهٔ آمدنش باشد.

سید رضا می گفت فرق صبر و حلم توی همین است. صبرمال وقتی است که تو دچار یک امتحانی بشوی که هیچ کاری از دستت برنیاید. اینجا را اگر تحمل کنی می شوی صبور. ولی حلم مال وقتی است که می توانی بزنی زیر میز. می توانی کافه را بهم بریزی می توانی حقت را بگیری ولی به دلیل و مصلحتی زبان ببندی و خشم مقدس بپیچد توی حنجره ات غمباد شود بعد شب ها بروی سرت را توی چاه و چاله کنی و حرف بزنی و بعد کلمه هایت را دفن کنی. سید رضا می گفت: حلیم علی است و صبور زینب...

مرتضی می‌گفت زن های فلسطینی توی گردنشان به جای سینه‌ریز و گردن‌بند، یک کلید آویزان است؛ کلید خانه ای که غصب شده؛ خانه ای که شهرک شده؛ خانه ای که نیست. مرتضی می‌گفت هفتاد و خرده ای سال است این کلید از گردن مادری به گردن دختری ارث می‌رسد و سند خانه ها هم همینجور دست اولاد ذکور خانواده ها دست به دست می‌شود.

لاتی دنده عقب ندارد. دوست داشتن تاوان دارد.

ما همه مادر گم کرده ایم، سر و صاحب داشتیم وضعمان این نبود.

آخ که چه کیفی می دهد شیعهٔ علی بودن.🌊

ما بمی ها یک عبارت خوشمزه ای راجع به گریه داریم.نمیگوییم << گریه کرم>> یا <<به گریه افتادم>> یا <<شروع کردم به گریه کردن>>میگوییم <<گریه شدم>> ؛ یعنی تبدیل شدم به گریه و این خیلی قشنگ تر و عمیق تر است. من آن روز ، آن لحظه ، خیلی گریه شدم. من آن روز عاشق خدایی شدم که یکی از پیامبر هایش توی خانه ی ما زندگی میکرد و صبح ها با بوی نفت سماورش بیدار میشدیم .

بقیع خاک پوک و تردی دارد. این همه برای کبوترها گندم میریزند چرا سبز نمیشود؟ چرا بقیع گندمزار نمیشود؟ سالهاست بر خاکش اشک شور ریخته، توقع داری چیزی سبز شود؟ تو میدانی چند تا دل اینجا جا مانده؟

آدم ممکن است کسانی که باهاشان خندیده، فراموش کند؛ اما کسانی را که باهاشان گریسته، هرگز.

یک ضرب المثل انگلیسی می‌گوید « کلمه ها می‌توانند شما را بکشند. » «حرک زائر » داریم تا «حرک زائر» یکی توی کربلا می‌شنوی و یکی توی بقیع. آن حرک ها برای این است که سریع بروی که زیارت به بقیه هم برسد و این حرک ها برای اینکه غربت افزایی کند. خیلی حرف است یکی با چوب پر لطیف و رنگی آرام بزند روی شانه‌ات و با خنده بگوید «برو» و یکی با باطوم و لباس پلنگی بگوید «حرک زائر» و بزند زیر دوربینت.

آقا رحمت آذری زبان است. دم می‌گیرد و از سقا می‌خواند و موسیقی صدایش با خمیر کباب‌ها ورز می‌خورد می‌رود می‌ریزد به جان حاجی‌ها، عاشق‌تر می‌شوند.

خدایا امتحان های مارا از جاهایی که هنوز درس نداده ای، نگیر.