بریده‌ کتاب‌های بشارت از حضرت حجت عجل الله فرجه

می‌فرمود: امام «عَيْنُ اللَّهِ النَّاظِرَةُ وَأُذُنُهُ الْوَاعِيَةُ» (چشم بینای خدا و گوش شنوای الهی) است به طوری که حرفهایی را که ما با یکدیگر می‌زنیم، تا از دهان من به گوش شما برسد، لحظاتی زمان می‌برد، اما قبل از رسیدن به گوش شما، به گوش حضرت(عج) می‌رسد و ایشان آن را می شنود. همچنین وقتی شما حرفی میزنید قبل از اینکه به گوش شنونده برسد، حضرت آن را می‌شنود، بلکه قبل از اینکه از دهان گوینده به دو گوش خود گوینده برسد، حضرت(عج) آن را می‌داند و زودتر می‌شنود.

یکبار خود ایشان فرموده بود: در کودکی چیزهایی می‌دیدم که فکر میکردم همه می‌بینند.مدت‌ها طول کشید تا بفهمم دیگران نمی‌بینند!

خیلی فطانت لازم است تا انسان فریب نخورد. خدا میداند چه اشخاصی فریب خوردند و بلا بر سرشان آمد؛ مثل همان تعبیری که در روایت نهی از خروج قبل از ظهور حضرت حجت آمده؛ مثل جوجه مرغی است که بچه ها با او بازی میکنند تا بمیرد. باید صبر کنیم! صبر کنیم و لو صبر بر این همه فساد تا "ملئت ظلما وجوراً" بشود؛ آن هم چه [ اندازه ]؟ می دانیم در زمان خود امیرالمؤمنین و در زمان سیدالشهدا ملئت ظلما وجوراً محقق شد. حتی در روایت هم دارد که نگویند حالا که ملئت ظلماً وَ جَوراً محقق شده است پس چرا حضرت ظهور نمی کند. بابا ملئت ظلماً وَ جَوراً در سقیفه بلکه قبل از سقیفه محقق شده بود؛ همان موقع که فرستاد: «لَعَنَ اللَّهُ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْ جَيْشِ أَسَامَةَ». با این حال باز آمدند و با جیش اسامه نرفتند. بابا! مگر نشنیدی لعن را که پیامبر اله فرمود لعن الله من تخلف عن جيش اسامه ؟ [ گفتند] نتوانستیم شما را در این حال ببینیم عجب این حال را می خواستید ببینید؟! بله؟ تا بتوانید بگویید: «إِنَّ الرَّجُلَ لَيَهْجُر ؟!...

قلب مومن جزیره خضراست؛ هر جا باشد، حضرت در آن‌جا پا می‌گذارد.

حتی اگر با دعا برای ظهور حضرت (عجل‌الله)،به مصالحی فرج عام حاصل نشود، قطعا برای خود دعا کننده فرج شخصی حاصل می‌گردد.

یا همچون «عبدالله بن ابی یعفور» ... که به امام صادق (ع) عرضه داشت: سوگند به خدا! اگر اناری را از وسط دو نیم کنی و بفرمایی که نصف آن حلال و نصف دیگرش حرام است، مطمئناً گواهی خواهم داد که نیمی را که حلال شمردی، حلال است و نیمه دیگر را که حرام شمردی، حرام است [و هیچ گونه چون و چرا نخواهم کرد].

راه خلاص از گرفتاری ها، منحصر است به دعا کردن در خلوت برای فرج ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نه دعای همیشگی و لقلقه زبان و صرف گفتن عجل فرجه، بلکه دعای با خلوص و صدق نیت همراه با توبه

ما در زندگی در معرض غرق شدن هستیم. دستگیری ولی خدا لازم است تا سالم به مقصد برسیم، باید به ولی عصر استغاثه کنیم که مسیر را روشن سازد و ما را تا مقصد همراه خود ببرد.

فتنه (سفیانی) آنقدر سنگین است که انسان تردید می‌کند از خدا بخواهد تا آن زمان بماند!

باید برای همه مسلمانان دعا کنیم حتی آن‌هایی که در چین هستند. اگر نکنیم مسلمان نیستیم.