قصه نبود. مثل یک گزارش بود. خیلی تند و سریع بدون حاشیه و جزییات همه چی اتفاق افتاد. حس میکردی وسط ماجرایی. خوندنش رو دوست داشتم. 

روح همه شهدا شاد.. ان شاءالله دستمون رو بگیرن
      

        ایده جالبیه
میشه ازش استفاده کرد موقعیت های مختلف با بچه ها
      

        توی مقدمه نوشته اوایلش رو یه آقایی نوشته بعد خسته میشه و عالیه خانم ادامه میده...
دقیقا از کجا میره دست عالیه خانم؟
      

        داستان خوبی بود. به نظرم خوب و کافی پیش رفته بود. البته که اگه قسمت آخر و صحبت های پیامبر رو بیشتر نقل میکرد بهتر بود.
قسمت صحرا و شیاطین هم خوب بود. این زاویه دید که شیطان همیشه در تلاشه تا سنگ اندازی کنه خوب بود.
      

        درباره اینکه هرکسی را بهر کاری ساختند

شناخت خود
      

        درباره اینکه هر کسی توی این دنیا وظیفه ای داره و هر مخلوقی برای هدفی خلق شده.
      

        درباره حضرت یونس و توبه مردم.
ولی خیلی مختصر بود
      

        داستان درباره اینه که هرچیزی نیاز به کاربلد داره..

مهارت الگوگیری صحیح 
      

        درباره اینکه نمیشه توی این دنیا جاودانه بود.. درباره خالق.. 
اینکه ما کی هستیم.. راهنمای ما کیه.. هدف چیه..

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود به کجا میروم آخر ننمایی وطنم

ولی همه اینا خیلی ساده و قشنگ در قالب شعر

مهارت الگوگیری صحیح
      

        یه جورایی درباره بازگشت به خدا و زندگی قبل از تولده...
ایده خوبی داشت خیلی ساده بود. شاید بد نبود یه کم شاخ و برگش بیشتر شه. 
از نظر ویرایشی  هم کمی ایراد داشت. 

مهارت راه‌شناسی
      

        خیلی قشنگ و خوب بود. زاویه دید قشنگی داشت. لطیف شروع شد و لطیف تر تموم شد.

مهارت انتخاب هدف
      

        داستان جالبی داره. قشنگ تصویرسازی کرده. به جزییات خوب فکر کرده. اوایلش یه کم حوصله سر بر بود ولی یهو جذاب شد و کشش ایجاد کرد. یه کمی هم زبانش از طنز و تخیل دور بود به نظرم.. میشد راحت تر حرف بزنه.
      

        خیلی بامزه بود
میخواد بگه فقط کیلویی خوندن مهم نیست.. بلکه فهمیدن و تفکر و تعمق مهمه.
      

        اونجوری که فکر میکردم تموم نشد. بازم تهش گریه کردم نمیدونم من زیادی حساسم یا چی😅
داستانش رو دوست داشتم
توصیفاتش از طبیعت خیلی دقیق بود.. انقدری که دلم خواست با دوستم تو دل کوه ها گله میبردیم چرا😅

فقط ناتموم موند.
کاش جلد چهارمم داشت. من کلا دوست دارم داستان تموم شه مشخص شه همه چی به سرانجام برسه.
مثلا دوست داشتم برگرده خونه و با مادرش تصمیم بگیرن دوباره برن پیش طایفه خودشون زندگی کنن😄

یه مورد دیگه هم اینکه بهتر بود برای کلمات خاص اعراب میذاشتن که بدونیم چجوری باید خونده شه (در هر سه جلد). و معنی بعضی چیزا رو هم پاورقی مینوشتن.
      

        این جلد ادامه جلد قبل بود. به نظرم به ترتیب خوندش مهمه. و هنوز همون زمستون طولانی و سرد بود.. تمومم نمیشه راحت شن این مردم😒
نسبت به جلد اول فضای سخت تری داشت. تاریک تر بود.. انگار روزا نمی‌گذشتن..
اما اما اما
چیزی که بیشتر از همه باعث میشه کتابش تاریک و سخت بشه، تصویرگری عجیبش بود. واقعا چرا؟؟🤐
چرا چشما رو اینطوری کشیده؟ نیمرخه ولی هردو چشم معلومن.. تصویر به من استرس میداد😰
به نظرم اگه تصویراش عوض بشن کلی فضای کتاب تغییر میکنه.