بریده‌های کتاب چقدر خوب سیگار می کشیدم

خوشحال است چون می‌داند قرار نیست بمیرد، با همین فکر، با فکر به اینکه قرار نیست بمیرد از کلینیک خارج می‌شود، و با فکر به اینکه در این دنیا معدود چیزهایی به اندازه‌ی دانستن اینکه قرار نیست بمیری شیرین‌اند.

زندگی بی‌موسیقی تداومی است تحمل‌ناپذیر.

من به خاطر سردردهای خوشه‌ای‌ام از سیگار کشیدن دست کشیدم، اما شاید هم این دلیل اصلی نبود. مسئله این است که من هم ترسوام و هم در عین حال بلندپرواز. این‌قدر بزدلم که می‌خواهم عمری طولانی کنم. عجب چیز مسخره‌ای: اینکه بخواهی بیشتر زندگی کنی.‌ انگار که خیر سرم تا همین حالایش چقدر شاد و خوشحال بوده‌ام.

رنج به اندازه است و پر از جزئیات.

آن دو زود یاد گرفتند که کتاب های یکسانی بخوانند، شبیه هم فکر کنند و تفاوت هایشان را پنهان کنند.

پایان ماجرا پیشاپیش رقم خورده، پایان آن ها، پایان جوانانی که با هم رمان می خوانند، میان کتاب های گم شده لا به لای لحاف بیدار می‌شوند.

اصلا هدف از با هم بودن چیست وقتی که هیچ جوره زندگی ات عوض نشود ؟

اصلا هدف از باهم بودن چیست وقتی هیچ‌جوره زندگی‌ات عوض نشود؟ زندگی فقط وقتی هدفمند است که کسی را بیابی تا متحولش کند، کسی که زندگی‌ات را ویران کند.