بریده‌های کتاب بادام

تا آن جایی که من می‌دانستم، عشق مفهوم عظیمی بود؛ واژه ای غیر قابل تعریف که در زندان کلمات محبوس شده بود، اما خیلی راحت به کار می‌رفت . مردم بی هیچ وسواسی، برای ساده ترین لذت ها و تشکر ها از این واژه استفاده می‌کردند ‌‌.

کتاب ها مرا به جاهایی می برند که در هیچ موقعیت دیگری نمی توانستم به آنجا بروم

تا جایی که من متوجه شدم(عشق) مقوله‌ای افراطی است.واژه‌ای که پدیده‌ای نامشخص را به زور در زندان حروف می‌چپاند،اما در تعجبم که چرا این واژه به دفعات و آن هم به این راحتی از دیگران شنیده می‌شود.انسان ها به راحتی عشق را در صحبت‌های روزمره‌شان می‌چپانند و آن را برای کوچک‌ترین لذت‌ها و یا قدردانی ساده‌ای به کار می‌برند.

شانس نقش خیلی مهمی را در تمام بی‌عدالتی‌های دنیا بازی می‌کند، حتی خیلی بیشتر از آن چیزی که انتظارش را داری.

مامان می‌گفت همه‌چیز به خاطر خودم است و به آن «عشق» می‌گفت، اما به نظر من، ما این کارها را به‌خاطر خودش انجام می‌دادیم که ناامیدانه می کوشید فرزندی متفاوت نداشته باشد. با توجه به اقدامات مامان، عشق چیزی نبود جز غر زدن به خاطر هرچیز بی اهمیت، با چشمانی اشک‌بار درباره‌ی این‌که فرد باید در این موقعیت و آن موقعیت چنین‌وچنان رفتار کند. اگر اسم این عشق بود، من ترجیح می‌دادم نه چیزی بدهم و نه چیزی بگیرم. البته هیچ‌وقت این را با صدای بلند نگفتم.

عشق مفهوم عظیمی بود؛ واژه غیر قابل تعریف که در زندان کلمات محبوس شده بود، اما خیلی راحت به کار می‌رفت. مردم بی هیچ وسواسی، برای ساده‌ترین لذت‌ها و تشکرها از این واژه استفاده می‌کردند.

من تصمیم گرفتم با زندگی و هر آنچه به سوی من پرتاب می‌کند مواجه شوم

عشق برای آدم‌های بزدلی نیست که منتظر تأیید دیگران باشند.

- بگذریم. من فکر می‌کنم تو دایره واژگان محدودی داشته باشی. -هان؟ -خیلی از واژه‌هات رو فحش‌ها تشکیل میدن که البته اونا هم خیلی متنوع نیستند. کتاب خوندن بهت کمک می‌کنه دایره واژگانت رو گسترش بدی. بعد می‌تونی مکالمات بهتری با افراد داشته باشی.

شبیه دیگران بودن یعنی چه؟ وقتی همه ادمها با یکدیگر فرق دارند، باید شبیه چه کسی باشم؟

ما باید توی این دنیای سخت، سخت‌تر باشیم.

مردم چشمانشان را به روی فجایعی که در جاهای دیگر اتفاق می‌افتند می‌بندند، چون می‌گویند کاری از دستشان بر نمی‌آید؛ اما برای اتفاقی که در نزدیکشان می‌افتد هم هیچ اقدامی نمی‌کنند، چون خیلی می‌ترسند.

وقتی غم و ناامیدی بیش از حد تحمل بشه و راه حلی هم وجود نداشته باشه، فکر های بدی به سر آدم میزنه.

زندگی با جاری شدن، طعم های مختلفی به خود می‌گیرد.

اما کتاب‌ها ساکت و خاموش‌اند، آنها در سکوت خودشان باقی می‌مانند تا کسی بیاید و آنها را ورق بزند.

مردم می‌گفتند که به هیچ وجه نمی‌توان گن را درک کرد. من با آنها موافق نبودم.هیچکس تا به حال به خودش زحمت نداده بود به ذهن او راه پیدا کند.

شانس نقش خیلی پررنگی در اتفاقات ناعادلانه‌ی این دنیا دارد؛ خیلی بیشتر از چیزی که تصور می‌کنیم‌.

وقتی چیزی متفاوته، آدما نمیتونن تحملش کنن.