بریده‌های کتاب بادبادک باز

حسن این طوری بود. لعنتی آن قدر بی غل و غش بود که پیش او آدم همیشه حس می کرد ریا کار است.

حالا متوجه شده ام اینکه می‌گویند گذشته فراموش می‌شود، چندان درست نیست. چون گذشته راه خود را با چنگ و دندان باز می‌کند.

آدم‌هایی که دل و زبانشان یکی است همینطور هستند. خیال می‌کنند همه آدم‌ها مثل خودشان هستند.

"امیدوارم اگر خدایی هم آن بالا هست به جز آمار برداری از ویسکی خوردن و گوشت خوک خوردن من،حواسش به چیزهای مهم تر دیگری نیز باشد.‎حالا، بپر پایین.این همه صحبت در مورد گناه مرا دوباره تشنه کرده است." البته این قسمت در ترجمه فارسی حذف شده

بابا شانه‌ای بالا انداخت و ادامه داد:« گفتن این حرف برایم ناراحت کننده و سخت است، ولی ناراحت شدن از حقیقت، بهتر از آرامش پیدا کردن با یک دروغ است.»

ناراحت شدن از یک حقیقت، بهتر از تسکین یافتن با یک دروغ است.

«ناراحت شدن از یک حقیقت، بهتر از تسکین یافتن با یک دروغ است.»

زندگی داشت راه خودش را می‌رفت و بابا را پشت‌سر می‌گذاشت

سرنوشت فقط کاری که انجام می‌دهی و نمی‌دهی، است

همیشه داشتن و از دست دادن به مراتب آدم را بیشتر ناراحت میکند تا اینکه از اول نداشته باشد.

گفت: خیلی میترسم. گفتم: چرا؟ گفت: چون از ته دل خوشحالم دکتر رسو، اینجور خوشحالی ترسناک است. پرسیدم آخر چرا و او جواب داد: وقتی آدم اینجور خوشحال باشد، سرنوشت آماده است چیزی را از آدم بگیرد.

بابا گفت: فقط یک گناه وجود دارد والسلام. آن هم دزدی ست. هر گناه دیگری هم نوعی دزدی است. اگر مردی را بکشی، یک زندگی را می‌دزدی. حق زنش را از داشتن شوهر میدزدی، حق بچه هایش را از داشتن پدر می دزدی. وقتی دروغ میگویی، حق کسی را از دانستن حقیقت می‌دزدی. وقتی تقلب میکنی، حق را از انصاف می‌دزدی. میفهمی؟

بابا مرا تنگ در آغوش گرفت و به پس و پیش تاب داد. در آغوشش آنچه کرده بودم از یاد بردم. چ احساس دلنشینی بود.

بابا گفت " بهش بگو اگر هزار تا گلوله هم نثارم کند اجازه نمی‌دهم " ذهنم رفت به شش سال قبل .به آن روز زمستانی که از کنج کوچه نگاه می کردم .کمال و ولی حسن را نگه داشته بودند.آصف را دیدم که مثل حیوان به جان حسن افتاده بود.قهرمانی که من بودم نگران بادبادک بود .خودم هم گاهی می ماندم که واقعا پسر بابا هستم؟ بولداگ روسی تفنگش را بالا برد .

رنجیدن از حقیقت، بهتر از تسکین با دروغ است.

صورتش در هم رفت وتسلط بر خود فشار زیادی برایش در برداشت.《بابا همیشه میگفت حتی نباید آدمهای بد را آزار داد.چون انها راه بهتری نمی شناسند و چون که ادم های بد هم گاهی خوب می شوند.》

فقط یک گناه وجود دارد، فقط یکی. آن هم دزدی است. همه‌ی گناهان دیگر از این گناه سرچشمه می‌گیرند. اگر کسی را بکشی، تو زندگی او را دزدیده‌ای. حق همسر او را از داشتن شوهر می‌دزدی. پدر فرزندانش را می‌دزدی. وقتی دروغ می‌گویی، حق کسی به دانستن حقیقت را می‌دزدی‌. تقلب کنی، حق بازی عادلانه را می‌دزدی.

مشکل آنهایی که به هرجه می‌گویند عقیده دارند، همین است. فکر می‌کنند همه همین‌جورند.

توی افغانستان کودکان بسیاری هست ، ولی کودکی زیادی نیست.