بریده‌های کتاب جنایت و مکافات

می دانم اگر قضاوت نادرستی در مورد کسی بکنم،دنیا تمام تلاشش را می کند مرا در شرایط او قرار دهد تا به من ثابت کند که در تاریکی،همه ی ما شبیه یکدیگر هستیم.

راسگولنیگوف با حالت بهت آمیزی گفت: سونیا پس تو می‌خواهی که من به زندان بروم؟ لازم است که اعتراف کنم و همه متوجه شوند که قتل کار من بوده است؟ سونیا گفت: باید مکافات را قبول کنی، گناه خود را بپذیرید و دوباره خودت را نجات دهی.

میدانم اگر قضاوت نادرستی در مورد کسی بکنم، دنیا تمام تلاشش را می‌کند مرا در شرایط او قرار دهد تا به من ثابت کند در تاریکی، همه‌ی ما شبیه یکدیگر هستیم

هر آدمی باید دست‌کم جایی برای رفتن داشته باشد...

چگونه ممکن است مادر حتی دخترش را در راه چنین پسر ارشدی قربانی نکند! آه از این قلب‌های با‌محبت و بی‌انصاف!

این جا هیچ عشقی نمی‌تواند در میان باشد. اما اگر گذشته از عشق هیچ احترامی هم در کار نباشد چه، اگر، برعکس ، از هم‌اکنون نفرت، تحقیر، بیزاری در کار باشد، آن وقت چه ؟!

در دنیا چیزی دشوارتر از صداقت ، و چیزی ساده تر از تملق نیست. اگر در صداقت فقط به اندازه یک صدم نغمه ناساز باشد،فورا ناهمخوانی و به دنبالش رسوایی به بار می آید.اما در تملق،حتی اگر همه چیز تا جزیی ترین نغمه ناساز باشد،همچنان خوشایند است و بی لذت هم به آن گوش داده نمیشود.

همیشه با خودش میگفت : مگه ممکنه اعتقاد و آرزوهای او ، اعتقادات و آرزوهای من نباشه

حقیقتی که درباره عشق وجود دارد این است که قلب انسان بلافاصله آن را در می یابد و با تپش‌هایش آن را فریاد می‌زند. مطمئنا نمیتوان همینطور بی مقدمه به کسی گفت ، دوستت دارم چون طرف مقابل درک نمی‌کند ؛ بنابراین در حالی که پنهان میکنی مجذوبش شده‌ای، سر صحبت را با او باز میکنی..

معمولی‌ترین کسب و کار‌ها متوقف می‌شد چون هر کس اندیشه‌های خودش، اصلاحات خودش را عرضه می‌کرد و هیچ‌کس با هیچ‌کس همدل نبود.

حتی دوبار پیشنهاد کرد که به خارج بروم. چون می‌دید که بی‌حوصله شده‌ام.اما برای چه؟ پیش از آن به خارج می‌رفتم و همیشه احساس دلتنگی می‌کردم.نفرت‌انگیزترین چیز آن است که همیشه از چیزی اندوهگین هستید! نه، سرزمین پدری بهتر است؛ اینجا دست‌کم می‌توانید تقصیر این حالت روحی را به گردن کس دیگری بیاندازید و خود را توجیه کنید.

آنجا که عقل در می‌ماند ، شیطان به یاریت می‌آید.

- من از همه این چیز ها حوصله‌ام سررفته است. می‌شنوید؟

روشن شد که اکنون غم و غصه تنها سودی ندارد و رنج بی‌درمان و چون چرای تنها درباره سوالهای حل نشدنی دیگر به درد نمی‌خورد. باید حتماً کاری کرد و بی‌درنگ و هرچه زودتر، آن کار را کرد. به هر قیمتی که شده است باید تصمیم گرفت، هر تصمیمی که باشد و یا...)) و ناگهان خشمناک فریاد زد: - یا بکلی از زندگی روگردان شد! مطیعانه سرنوشت را، همان طور که هست، یک بار و برای همیشه پذیرفت و هر نوع حق تلاش و زندگی و دوست داشتن را در خود خفه کرد.

امان از این قلبهای عزیز بیدادگر!

هر امری حدی دارد که گذشتن از آن خطرناک است زیرا یک بار که قدم از آن فراتر نهاده شد، بازگشت غیرممکن می‌شود.

اصلا برای آدم های عمیق و حساس ، درد و رنج لازم است.