بریده‌های کتاب یک روز مانده به عید پاک

سعی کردم به حرف‌های پدرم فکر کنم که مدام توی گوشم می‌خواند: «مرد است و غرورش.» کیفم را که دست گرفتم، یاد حرف مادرم افتادم: «مردها اسم حماقت‌هایشان را می‌گذارند غرور.»

من فقط به یک چیز تعصب دارم، تعصب نداشتن!

مادر می‌گفت:( هر بهار اولین پینه دوز را که دیدی، چشم‌هایت را ببند و آرزو کن) آرزویی نداشتم جز دیدن خود پینه دوز.

مردها اسم حماقت‌هایشان را میگذارند غرور.

از آن به بعد یکی از تیکه کلام‌های مارتا شد: شعور به سواد نیست.