بریده‌های کتاب سم هستم، بفرمایید

اون بیرون، دنیا بهت وقت اضافی نمی‌ده. حتی تو سخت‌ترین لحظه ها.

صدایش مثل پرتوی آفتابی که به اتاق می‌تابد گرمابخش وجودم می‌شود :)))))))

"بی‌خیال شدن به این معنی نیست که فراموش کنی، معنی‌ش اینه که باید بین قدم گذاشتن توی مسیر زندگی و نگاه گاه و بی‌گاه به گذشته تعادل برقرار کنی و آدمای زندگیت رو فراموش نکنی"

از همون اول باید کنلرش میموندم. باید شریک غمش میشدم.

حس میکنم زندگی‌م بعد از آشنایی با تو شروع شد جولی.! تو بهترین اتفاق واسه این شهر کوچک و واسه من بودی.

یک بار دیگر صاعقه می‌زند و در کسری از ثانیه آسمان را می‌شکافد. می‌پرسد:"یادم می‌آری چه شکلی‌ان؟" "مثل ترک های کوچیک توی دیواره ی دنیا که یه دنیای دیگه از شکاف هاش سرک می‌کشه."

جهان فارغ از اینکه چه اتفاقی برای تو افتاده، همیشه به حرکتش ادامه می‌دهد.

هنوز هم با همان حس پوچی از خواب بیدار می‌شوم. انگار قفسه سینه‌ام سوراخ شده. نمی‌دانم چه مرگم است یا چطور توضیحش بدهم. انگار خلائی درونم است که نمی‌توانم پرش کنم.

می‌گویندفراموشی به مرور زمان راحت‌تر می‌شود؛ ولی حتی نمی‌توانم عکسی را بدون لرزش دست‌هایم بردارم. یادش می‌افتم، همیشه یادش می‌افتم.

«کم کم دارم این رو یاد می گیرم... اینکه واسه هیچی زیاد تلاش نکنم. این جور فقط ناامید می شم.»

اگه آخرش آن‌ قدر دردناک باشه، نمی‌دونم اصلا ارزشش رو داره یا نه.

همیشه که نمی تونی همه جزییات رو برنامه ریزی کنی. همیشه اتفاق هایی می افته که آمادگی ش رو نداریم. گاهی باید در لحظه زندگی کنی. بذار زندگی غافلگیرت کنه.

لحظات زیادی هست که دلم می خواهد دوباره زندگی شان کنم

نقشه ها همیشه اون جوری که میخوایم پیش نمیرن

وقتی فکر می کنم یه زمانی بود که ما همدیگه رو نمی شناختیم مخم سوت میکشه.

لحظه های توی خاطره هامون درست مثل هر چیز دیگه‌ای واقعی ‌ان.»

سم هیچوقت بر نمی‌گردد.ولی در کمال تعجب هنوز منتظرش هستم. _سم هستم بفرمایید_

چطوری می شود بین غصه و امیدواری تعادل برقرار کرد تا سوءتفاهم پیش نیاید؟ آن هم بدون اینکه راز هایت را برملا کنی؟