بریده‌ کتاب‌های سم هستم، بفرمایید

از همون اول باید کنلرش میموندم. باید شریک غمش میشدم.

حس میکنم زندگی‌م بعد از آشنایی با تو شروع شد جولی.! تو بهترین اتفاق واسه این شهر کوچک و واسه من بودی.

یک بار دیگر صاعقه می‌زند و در کسری از ثانیه آسمان را می‌شکافد. می‌پرسد:"یادم می‌آری چه شکلی‌ان؟" "مثل ترک های کوچیک توی دیواره ی دنیا که یه دنیای دیگه از شکاف هاش سرک می‌کشه."

جهان فارغ از اینکه چه اتفاقی برای تو افتاده، همیشه به حرکتش ادامه می‌دهد.

هنوز هم با همان حس پوچی از خواب بیدار می‌شوم. انگار قفسه سینه‌ام سوراخ شده. نمی‌دانم چه مرگم است یا چطور توضیحش بدهم. انگار خلائی درونم است که نمی‌توانم پرش کنم.

لحظات زیادی هست که دلم می خواهد دوباره زندگی شان کنم

وقتی فکر می کنم یه زمانی بود که ما همدیگه رو نمی شناختیم مخم سوت میکشه.

لحظه های توی خاطره هامون درست مثل هر چیز دیگه‌ای واقعی ‌ان.»

سم هیچوقت بر نمی‌گردد.ولی در کمال تعجب هنوز منتظرش هستم. _سم هستم بفرمایید_

زندگی درست از کنارت میگذره و آخرش چیز های ساده ای رو از دست میدی،اون لحظه هایی که بنظرت مهم نیستن؛ولی راستش هستن.لحظه هایی که باعث میشن هر چیز دیگه ای رو فراموش کنی.درست مثل وقت هایی که مینویسی.از نوشتن هدفی نداری.مینویسی چون ازش لذت میبری.مینویسی و نمی خوای به جای خاصی برسی.

نگاهی به دور و بر اتاق می اندازم. « فقط می خواهم همه چی بی عیب و نقص باشه. همون جور که همیشه واسش برنامه ریزی می کردیم.» سَم جلوتر می آید و می گوید :« می دونی جولز، آخه همیشه که نمی تونی همه جزئیات رو برنامه ریزی کنی. همیشه یه اتفاق هایی می اُفته که که آمادگی اش رو نداریم. گاهی باید در لحظه زندگی کنی. بذار زندگی غافلگیرت کنه.» 🌱✨

<<نقشه ها همیشه اون جوری که میخوایم پیش نمی رن>>

مجبور نیستم دوستانه رفتار کنم.چیزی به کسی بدهکار نیستم.

همیشه نمیتونی همه جزییات رو برنامه ریزی کنی.همیشه یه اتفاق هایی می‌افته که آمادگیش رو نداریم.گاهی باید در لحظه زندگی کنی.بزار زندگی غافل گیرت کنه. _سم هستم،بفرمایید_

انگار دیگه یه دیوار بینمون درست شده.

داد میزنم: «به این زودی نرو» سم نگاهم میکند: «جولی... اگه میشد پیشت بمونم اصلا نمی‌رفتم» «ولی راستش رفتی» «میدونم... متاسفم» «هیچ وقت خداحافظی نکردی...» «چون اصلا فکرش نمی‌کردم لازم این کار بکنم...»

تو همه دنیای منی جولی و یه روزی،شاید من فقط بخش کوچکی از وجودت باشم.امیدوارم اون بخش کوچک رو حفظ کنی:))

این راه و رسم زندگی نیست.اینکه عوض زندگی در لحظه همیشه نگران آینده باشیم.

نمی‌دونم متوجه شدی یا نه ولی توی این دنیا دوستی برام نمونده.