بریده‌ای از کتاب سم هستم، بفرمایید اثر داستین تائو
1402/8/17
3.4
105
صفحۀ 14
به سم نگاه میکنم و توی صورتش دقیق میشوم: لبخند مهربان، موهای مشکی روی پیشانی و پوست گندم گونش. آرزو میکنم کاش میشداین لحظه را منجمد کنم و تا ابد نگه دارم. ولی نمی شود.حتی توی رویا هم انگار نمی توانم جلوی گذر زمان را بگیرم.
به سم نگاه میکنم و توی صورتش دقیق میشوم: لبخند مهربان، موهای مشکی روی پیشانی و پوست گندم گونش. آرزو میکنم کاش میشداین لحظه را منجمد کنم و تا ابد نگه دارم. ولی نمی شود.حتی توی رویا هم انگار نمی توانم جلوی گذر زمان را بگیرم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.