و تموم شد..
اونطوری که بقیه میگفتن چندش و حال به هم زنه واقعا نبود اوایلش فقط یکم چون داستانو نمیدونستم برام عجیب بود بعد حدودا صفحه 50 دیگه عادی شد، بیشتر دلم برای اون ادمها میسوخت تا اینکه بخواد برام چندش باشه..
قلم قشنگی داشت جمله های قشنگی داشت و این خیلی خفنش میکرد..
داستان خسته کننده نبود اتفاقات متفاوت هی می افتاد،
ولی شخصیت پردازی و جزییات خوبی نداشت، نمی‌شد قشنگ شخصیتارو تصور کرد و پایان قشنگ اما بازی داشت..
      

        جالب بود، اوایلش با اینکه اتفاق خاصی نیوفتاده بود و هنوز داستان اصلی شروع نشده بود ولی حوصله سر بر نبود
شخصیتا خیلی خوب توصیف شده بودن
تنها مشکلی که بود این بود که قسمت هیجانیش فقط تقریبا دو فصل اخر بود و بقیه داستان چیزی جز روزمرگی شخصیتا نبود..
بصورت کلی بخواییم نگاه کنیم قشنگ بود ولی عالی نبود.. 
      

        نویسنده قلم روونی داشت اما داستان زیاد جالب نبود خیلی خشک بود..خیلی خشک نوشته شده بود،ازون دسته کتاباست که هرکسی خوشش نمیاد..کتاب جذابی نبود که ادم مجذوبش بشع و نتونه زمینش بزاره و هیچ هیجانی هم تو داستان نبود یه کارهایی عادی یک شخص فقط بیان شده بود، پایانش هم باز بود، تنها چیز خوبی که داشت قلم روون نویسنده بود. 
      

        خیلی امید رو قشنگ جلوه داد
کلش اینجوری بود که تو اخرین نقطه میتونی بهترینت رو پیدا کنی،کاش همچین کتابخونه‌ای واقعا وجود داشت شاید زندگی جور دیگه‌ای بود
این کتاب برا کسایی که کتابهای روانشناسی دوست ندارن میتونه خوب باشه چون روانشناسی رو توی رمان جا داده یجورایی!
جملات بسیار زیبایی هم داشت..خلاصه که خوب بود و از خوندنش لذت بردم اما جزء کتابهای موردعلاقم نمیتونه باشه.. 
      

        قشنگ بود..با کاراکترها تونستم ارتباط بگیرم ولی اونطور که فکر میکردم نبود درواقع،زمان از دستم در میرفت، یک بند از حال میگفت بند بعدی از گذشته..ولی در کل کتاب خوبی بود..! 
      

        واقعا قشنگ بود..جوری تموم شد که اصلا یک درصد هم احتمالش رو نمیدادم..هر چند بخش کل تصوراتم به هم میریخت و حدس نمیتونستم بزنم ادامشو یا حدس میزدم اشتباه بود..اصن نگم از زیباییش!.. 
      

        زیبا بود خیلی،مخصوصا دو صفحه اخر فوق العاده بود..کاش قلم نویسنده زیباتر بود و به داستان پر و بال میداد وگرنه موضوع و داستان فوق العاده بود..
      

        نمیگم فوق العاده ولی واقعا عالی بود مخصوصا اواخر کتاب که واقعا هر خطش اینجوری بودم چرا اینجوری شد..چیزی از قلم جادویی ندیدم نه تشبیه داشت نه کلا از همچین چیزایی استفاده کرده بود بصورت عادی نوشته بود ولی داستانش واقعا زیبا بود و قشنگ ادایل دوست نداشتم ادامه بدم به خواندنش ولی خب بعد از خوندن نصفش نمیتونستم بزارمش زمین.. 
      

        میشه گفت خیلی قشنگ بود..یعنی یکی از قشنگترین کتابها بود..اینکه چجوری انسانها به ظاهر دیگران نگاه میکنند و او را قضاوت میکنند یا اینکه چقدر راحت میتوان پنهانکاری کرد! چه انسانهای دورویی که درکنار ما هستند اما ما انها را بهترین خودمان میدانیم!!...