قلبم واقعا شکست..البته از نشر کتاب مجازی خوندم ولی واقعا زیبا بود:)))
        

          کتابیه که نوجوونا خیلی دنبال خوندنش چون فکر میکنن ته یه داستان عاشقانه چاپیه(((: ما که با رمانای نود و هشتیا بزرگ شدیم اینا برامون شوخیه ولی خب واقعا خط داستانی جالبی نداشت و حتی یه مفهوم درست و حسابی هم نمیشد از دلش بیرون کشید. اصلا نمیتونم پیشنهادش کنم به کسی.
        

          اگه روحیه لطیف و احساسی دارین این کتاب مناسبتون نیست 
ولی درکل کتاب بدی نبود  چهار ماه پیش خوندم 
خیلی غمگین و عاشقانه بود ولی نظرمو جلب نکرد زیاد
        

          درسته تا تهش خوندم ولی خوندنم فقط از روی کنجکاوی بود هی منتظر بودم یچیزی بشه یهو جالب بشه یهو پرمفهوم بشه ولی متاسفانه نشد😂 داستان خیلی تینیجری و ساده بود و میتونم بگم حداقل سلیقه من نبود ، نه هیچ چیز جدیدی ازش یاد گرفتم و نه لذتبخش بود😕
        

          این هفته، هفته‌ی پر برکتی بود و دو تا کتابمو تموم کردمD:
چند وقت پیش که اولای کتاب بودم گفتم به نظرم صرفا به دلیل داستانی که داشت یه مدت خیلی ترند شد.
به طور کُلی داستان عاشقانه‌ی بین سَم و جولی داستان قشنگی بود اما توقع دیگه ای از پایان کتاب داشتم.
به هر حال وقتی کتاب و شروع میکنی متوجه این میشی که سَم مرده،هر اتفاقی هم بیفته خب سَم مرده ولی  وسطای کتاب معلوم میشه که این تماس های تلفنی‌ای که بین سَم و جولی برقرار میشه یه روزی به پایان میرسه و داستان کاملا و دقیقا همونطوری که فکر میکنی تموم میشه،فکر میکردم قراره اتفاق قشنگ‌تر و جالب‌تری بیفته اما متاسفانه نیفتاد.
به هر حال تجربه قشنگی از خوندن این سبک کتاب بود.
(ناگفته نماند بعضی جاهاش واقعا ممکنه گریه کنید><)
        

          وقتی یه کتابی خیلی بولد می‌شه آدم ازش توقع یه چیز خیلی خفن داره ولی برای این کتاب با اینکه نظر دوستم رو شنیده بودم و یکم براش آماده بودم ولی بازم خورد توی پرم.
روند داستان راکد بود. بالا و پایین کمی داشت و به‌نظرم مهیج‌ترین لحظه‌اش که منو مضطرب کرد، وقتی بود که گوشی جولی شکست.
سمِ مرده، گوشی رو برداشت و ارتباطشون دوباره شکل گرفت ولی از این سیصد صفحه فکر می‌کنم ده صفحه هم جولی و سم با هم حرف نزدن. علت این ارتباط و چطوریش مشخص نشد و دلیل محدودیت‌ها گفته نشد. خیلی جذاب‌تر می‌شد اگه حضور سم پررنگ‌تر بود؛ نه توی یاد و خاطرات جولی، حداقل همون پشت خط. ایده اولیه به‌نظرم جذاب ولی پیش بردن داستان ضعیف بود. خداحافظیشون که مهم‌ترین بخش داستان بود باید خیلی تاثیرگذارتر می‌بود ولی خیلی سریع تموم شد حتی با وجود وویس آخر سم. اینکه سم عصبانی می‌شد وقتی جولی یه کاری براش می‌کرد برام حرص درار بود. وقتی یکی رو دوست داری، دلت می‌خواد هر کاری ازت برمیاد براش بکنی. دوست داری آرزوهاش رو براورده کنی حتی اگه مرده باشه و این ربطی به ول کردن زندگیت و فقط چسبیدن به یه مرده نداره. یا وقتی جولی توی مراسم‌های یادبود سم شرکت نکرد همه باهاش لج شدن برام جالب نبود. طرف (که از قضا عزیزترین شخص زندگیت بوده) مرده حالا چه فرقی داره توی مراسم یادبودش شرکت کنی؟ این قراره چیزی رو عوض کنه؟ مخصوصا که اون لحظات حال آدم بده و رفتار عادی نداره...
در کل من خیلی دوستش نداشتم. تنها نکته مثبتش به‌نظرم نثر روانش بود که باعث می‌شد توی یه دور، کلی صفحه ازش رو بخونی.
        

          وقتی کتاب رو دیدم، اولین چیزی که نظرمو جلب کرد طرح روی جلد بود.(و آسیای شرقی بودنِ اون) خلاصه ی پشت جلد هم نشون از یه رمان با سبک و نگرش جدید بود.
و اما در کل ، واقعا زیبا بود :)، بعد از اتمام کتاب بارها با خودم فکر کردم اگه به من هم فرصتی داده میشد تا بتونم با اون دنیا تماس بر قرار کنم ، با کی صحبت میکردم و زندگیم چجوری میشد؟
        

          قشنگه ولی غمگین :)
        

          شاید اگر میدونستم انقدر بی‌محتواست هیچوقت نمیخوندمش
        

          با خوندن دو فصل آخرش به پهنای صورت اشک ریختم:)
        

          باید بگم که فقط خوندمش که تموم بشه و هیچ اتفاق هیجان انگیزی در این‌کتاب رخ نداد و یا حتی جالب.
موضوع جالب بود اما متن کتاب و سیری که داستان طی می کرد نه.
۵'۷'۰۲
        

          از جمله کتاباییه که فقط و فقط بخاطر ایده‌ی اصلی داستان معروف شده. دختری که دوست‌پسر خودشو از دست میده، ولی وقتی به موبایلش زنگ میزنه، گوشی رو برمیداره. همین باعث معروف شدنش شده، وگرنه پیرنگ و فراز و فرود خاصی نداشت. شبیه یه دفتر خاطراته. نمیتونم بگم ارزش خوندن داره یا نه، چون سلیقه‌ها متفاوته. ولی اینم نمیشه گفت که بهترین کتاب عاشقانه‌ست. ترجمه‌ی نشر مجازی یه کم سانسور داشت. (در واقع، چندجا تو داستان دست برده بودن) ولی باز هم حس اینو نمی‌داد که آدم جایی از ماجرا رو از دست داده.
        

          گفته هایی از اولین عشق و از دست دادن آن با چاشنی جادو!🌟
‌
کتاب بسیار قشنگ و غمگینی بود!
از نظر من یه جاهایی خیلی نیاز داشت حس و حالی که شخصیت های داستان توش قرار گرفته بودن، کاملا توصیف بشه تا درک شخصیت ها برای خواننده بهتر و راحت‌تر بشه.
در کل کتاب دوست داشتنی بود؛
و با صفحه های آخرش بشدت گریه کردمم:)))✨🛐
        

          این کتاب خیلی زیبا و خوب بود ، من قبلا یک بار شروعش کردم ولی چون غمگین بود نتونستم ادامه اش بدهم . ولی الان که خوندمش اصلا احساس غمگینی نکردم نمیدونم چرا و خیلی هم خوشحال بودم که این کتابو خوندم به شدت زیبا و قشنگ بود . بعضی بخش هاش رو دوست داشتم و دوست دارم اگه بخوام سفر کنم توی کتاب ها این کتاب رو انتخاب کنم به همراه اون دو تا کتابیکه خیلی دوستشون دارم مغازه جادویی ، یاد او .‌ خیلی اوقات دلم میخواست واقعا بتونم با اون کسی که میخوام تماس بگیرم و باهاش حرف بزنم . و این کتاب بشدت زیبا و پر از احساسات بود . خوشحالم که خوندمش و عالی بهتون پیشنهادش میکنم حتما بخونید .
        

          سم هستم بفرمایید! یه رمان خیلی درام و غمناک بود اما خیلی از تخیلات و فانتزی طی روایت بسیار مقدمه ای و بنظر من بیهوده بودند!
این کتاب با اینکه نقص های زیادی داشت و اصلا کتاب عاشقانه ی حرفه ای محسوب نمی شد حالا بعلت ترجمه و ... ولی خیلی برام دلنشین بود و اشکهایی که من در آخر کتاب ریختم قشنگ صفحه ی آخر رو خیس  کرده بود!

        

          اگه ده صفحه آخر نبود براش فقط یک ستاره میدادم....
        

          بعضی جاها کلمات روی قلبم سنگینی میکردند.
ارزش خواندن رو داره!
خیلی قشنگ بود.کمی( کم رو به بالا)درام بود.
چندتا از چیزهایی که از خوندن این کتاب درس گرفتم این بود که: بعد از ،از دست دادن کسی واجب نیست تا ابد عزادار و مغموم او باشیم؛ باید بعد از یه مدتی به خودمون بیاییم و به زندگی عادی برگردیم.باید از فرصت ها استفاده کنیم!
من همراه با این کتاب اشک ریختم و میخام که شما هم این کتاب رو بخونید و اشک بریزید😂!
_نیلوفر آبی 

        

          قشنگ بود ولی زیاد نظرمو جلب نکرد
        

          ما دو قسمت از یک آهنگ بودیم...
او موسیقی بود و من کلام.