بریده‌های کتاب هری پاتر و سنگ جادو

حقیقت! حقیقت هم زیباست و هم وحشت‌ناکه... برای همین وقتی آدم با حقیقت سر و کار داره باید خیلی احتیاط کنه.

_هری.... تو جادوگری. سکوت حکم فرما شد. تنها صدایی که به گوش می رسید صدای امواج دریا و زوزه ی باد بود. هری پرسید: گفتی من چی هستم؟ _تو یه جادوگری. اونم یه جادوگر درست و حسابی. بهت بگم، یه بار هم یه ذره دوره دیدی. هرچی نباشه تو بچه ی اون پدر و مادری. دیگه وقتش رسیده نامه رو بخونی.

برای جبران خرابکاری اش دیر بود ، اما هری با خودش عهد بست دیگر در کاری که به او مربوط نیست دخالت نکند. دیگر از پرسه های یواشکی و سرک کشیدن در کار این ‌ و آن سیر شده بود.

دامبلدور که حسابی خوشحال به نظر می رسید ، گفت :« اِ؟ تو ماجرای نیکلاس رو می دونی ؟ واقعا ته و توی همه چی رو درآوردی، نه ؟

پسری که زنده ماند 🪄⚡️📚

بی هوا گفت :« نباید این رو بتون می گفتم ! فراموشش کنین !

خیلی حیف شد ، ولی به قول ران نمی شد آدم در زندگی به همه ی خواسته هایش برسد.

هری توی دلش آرزو کرد کاش اصلا حرفی نزده بود.

آه موسیقی!واقعا که جادویی در خودش داره،فراتر از هر کاری که ما اینجا می‌کنیم.

دامبلدور: « برای پسری به سن و سال تو این خیلی عجیبه ولی برای نیکولاس و همسرش درست مثل اینه که بعد از یک روز طولانی و خسته کننده به خواب برن. در هر حال برای یک انسان فرهیخته مرگ یه ماجرای عظیم دیگه است!»

بسیاری از حوادث به دوستی و صمیمیت ختم می‌شوند و از پا در آوردن یک غول غارنشین سه و نیم متری یکی از این حوادث بود.

- آواداکداورا

حقیقت هم زیباست هم وحشتناکه...

((هگرید می آردش.)) ((فکر میکنی سپردن کاری به این مهمی به هگرید کار ... خردمندانه ای باشه؟)) ((من حاضرم زندگی خودم رو هم به هگرید بسپرم))

ترسیدن از اسم هر چیزی خود اون ترس رو تشدید میکنه

ما فقط می تونیم یه چیزایی رو حدس بزنیم،ولی ممکنه هیچ وقت به حقیقت پی نبریم:))