کتاب قشنگی بود, اوایل جذبم نکرد ولی باحال بود خوشم اومد اینکه بهش پنج ستاره دادم به خاطر این بود که یه فصلی از این من رو یاد یک فردی که از دست دادم انداخت

      

        کتاب قشنگی بود دومین کتابی که از عباس معروفی خوندم، 
شخصیت ها و ویژگی هاشون رفتار ها و حرف ها همگی قشنگ بودن و کتاب غم خاصی داشت، اما من اگه بخوام سال بلوا رو با سمفونی مردگان مقایسه کنم، قطعا سال بلوا برام رتبه و ارزش بیشتری داره 
      

        عجیبه برام، اینکه ببینم یک نویسنده یک کتاب انقدر طرفدار داره ولی من ازش خوشم نیومده، ادمی نیستم که تحت تاثیر فضای مجازی به خصوص کتاب های ترند شده یک کتابی رو بخرم و بخونم اما سر این کتاب اینکارو کردم، و واقعا پشیمونم، پشت کتاب نوشته خشونت خانگی اما من؟ تفسیر دیگه ای ازش برداشت کردم کتابی که سعی داشت خیانت رو عادی جلوه بده، کسایی که کتاب رو خوندن متوجهن رفتار رایل طبیعی نبود اما رفتار لیلی فراتر از یک خیانت بود، اوایل درسته داشت به خشونت  خانگی می‌پرداخت و بعدش یهو روند داستان عوض شد، خیانت رو خیلی خیلی عادی جلوه داد، جلد دومش رو نصفه رها کردم و بعد مطالعه چند کتاب از این نویسنده متوجه شدم آثارش زیاد خوب نیستن.
      

        کتاب خوبی بود ولی  چرا من چندشم شد؟