بریده‌ کتاب‌های هر دو در نهایت میمیرند

از خیابان می‌گذرم؛اما این بار دستی نیست که مرا نگه دارد.

بابا می گفت خداحافظی ممکن ترین غیر ممکن است:)

به نظرم،بیشترین چیزی که دلم برایش تنگ میشود فرصت های از دست‌رفته برای واقعاً زندگی کردن زندگی ام باشد...

خداحافظی ممکن ترین غیر ممکن است .چون هیچ وقت دلت نمی خواهد به زبان بیاوری اش، اما احمقانه است که وقتی فرصتش را داری، از آن استفاده نکنی.

در‌خیابان‌قدم‌میزنم‌ولی‌اینبار‌دستی‌نیست‌که‌مرا‌بگیرد:)

زندگی کردن نادرترین اتفاق جهان هستی است. بیشتر مردم فقط وجود دارند، همین.

هیچ کس به شما یاد نمی دهد که چگونه بقیه را برای مرگتان آماده کنید

دنیایی بدون خشونت و ناراحتی ، جایی که همه تا همیشه زندگی می‌کنند یا حداقل تا زمانی که به آرزوهایشان برسند و خوشبخت شوند در نهایت ، خودشان تصمیم بگیرند که بفهمند مرحله بعدی چیست .

کمی زندگی و بعد،مرگ حتمی.

خداحافظی ممکن ترین غیر ممکن است. چون هیچ وقت دلت نمی خواهد به زبان بیاوری اش،اما احمقانه است که وقتی فرصتش را داری، از آن استفاده نکنی

از خیابان میگذرم؛ اما این بار دستی نیست که من را نگه دارد..🙂

اگه قراره همه‌ی توانم رو بذارم و خودم رو عوض کنم، تو هم باید تا دیر نشده، همین کار رو بکنی، رفیق. باید بری دنبالش.

از خیابان میگذرم،این بار دستی نیست که مرا نگه دارد>>>

مهم نیست چگونه زندگی میکنیم ،هردو،در نهایت می‌میریم!

نمی توانستم سوار قالیچه پرنده شوم و دنبال غولی در چراغ جادو بگردم که آرزویم برای یک زندگی ساده و کامل را برآورده کند

حیف که زندگی به ما اجازه برگرداندن عقربه هایش را نمی‌دهد، کاش وقتی که به زمان بیشتری نیاز داشتیم، دنیا مثل ساعت بود.

گشت زدن در زندگی ای که هرگز فرصتِ زندگی کردنش را پیدا نکردید.

به نظرم، بهترین دوستم حالا درخشان تر از قبل هم شده است، چون مجبور به ایجاد تغییر در زندگی‌اش شد و از این تغییر سربلند بیرون آمد، انقلابی که هرکس توان تحملش را ندارد.