اولش بخاطر فضای عجیبی که داشت نمیتونستم باهاش ارتباط بگیرم ولی چند روز بعد و الان که اواسط کتاب دومم دارم با  خانواده‌ی اوجا‌ها روزهارو میگذرونم تا ببینم قراره منو به کجاها ببرن. باهاشون میخندم، حرص میخورم، تصمیمشون رو زیر سوال میبرم، خوشحال میشم و حالا با مارال و اوجاها منتظر آلنی‌ام که طبیب از شهر برگرده و بچه‌های اینچه برون رو از مرگ نجات بده . ترکیب پاییز و آتش بدون دود رو خیلی دوست دارم. امیدوارم تا اخر همینطور بمونه. 
      

        شبیه معجزه بود برام. خیلی دوسش داشتم. 
      

        به لطف برنامه اکنون خوندمش. پیشنهاد میکنم. 
      

        خیلی‌ دوسش داشتم. حیلی غمگین شروع شد و خوب یادمه تا چند روز بیشتر از بیست صفحه نمیتونستم بخونم انقدر غمش به قلبم سنگینی میکرد. اما بعد همه چیز بهتر شد. بعد از مدتها اولین کتابی بود که تونستم اروم اروم و با حوصله بخونمش. از کیا خیلی یاد گرفتم. امیدوارم بقیه هم بخونن و لذت ببرن.
      

        دوسش دارم🥲
      

        اگر شما هم راجع به آقای کشمیری، مقربی، کلاهی و باقی جاسوس‌های کا‌.گ.ب و مجاهدین خلق کنجکاو هستید، این کتاب میتونه براتون مفید باشه. 

      

        این جملات آشنا نیست؟
      

        جذاب بود. برای یه بار خوندن پیشنهاد میکنم.
      

        الینور آلیفنت، دختری که تنها تو یه آپارتمان کوچیک زندگی میکنه و نه ساله که زندگی روتینی داره سرکار میره، به اندازه کافی غذا میخوره، خرید میکنه و در واقع فقط زنده است ولی با یه برخورد اتفاقی همه چیز تغییر میکنه.
 این کتاب غیرمستقیم از تاثیر آدم های اطراف رو زندگی میگه و اینکه چقدر یه آدم حامی میتونه باعث بشه زندگی شما زیر و رو بشه.
 با این کتاب میشه ناراحتی، خوشحالی، تعجب، خشم، عصبانیت، شعف وخلاصه مجموعه کاملی از احساسات رو تجربه کرد. اگر قصد دارید کتاب رو شروع کنید خودتون رو آماده کنید که وارد دنیای یه دختر سی ساله بشید و باهاش زندگی کنید ۱/۴ آخر کتاب احتمالا اونقدر دوسش داشتید که دلتون نمیخواد تموم بشه.
خیلی خیلی خیلی دوسش داشتم.
      

        کلاس دهم این کتاب رو از بازارچه مدرسه خریدم و انقدر دوست داشتم که در عرض چند ساعت تموم کردم . تا مدتها هم برمی‌گشتم دوباره یه قسمت‌هایی رو می‌خوندم. حس خوبی داشت.
      

        کاملا کلیشه‌ای.