سفرنامه‌هایی‌ که غرق در جزئیات کشور مقصد نشده باشن رو خیلی دوست دارم. یه نگاه ترکیبی مادرانه، عارفانه و اجتماعی همواره ضمیمه متن بود و دوستش داشتم و خوشحالم کا با خانم آزموده‌فر آشنا شدم. برای خودشون و خانواده‌شون آرزوی خوشبختی و عاقبت بخیری دارم.
      

        اگه با قلم آقای تشکری از قبل آشنا نباشید خوندن این کتاب براتون سخت و فاقد جذابیته‌. ولی اگر ایشون رو از قبل بشناسید حتما این کتاب رو هم دوست خواهید داشت هرچند که به جذابیت بقیه‌ی کاراشون نیست.
      

        اولین  بار ۱۴ سالگیم‌ این کتاب رو از کتابخونه قرض گرفتم و با خوندنش به این سوال رسیدم که واقعا هدف نویسنده از نوشتن این رمان چی بوده؟!ماذا فازا؟ و بدون تموم کردنش، رفتم پسش دادم!

امااااا
این روزها بعد از گذشت حدودا ده سال، دوباره رفتم سراغش (البته نسخه‌ی صوتیش) 
و می‌تونم بگم عمیقا دوستش داشتم🌿. شاید در فصل‌های میانی به نظر برسه که کتاب دیگه زیادی تلخ و تو ذوق زننده شده اما به نظرم ارزششو‌ داره که تا آخر بخونیدش و برسید به فصل آخر، فصل زیبای بهار....

در کل برای زیر بیست سال توصیه‌اش نمی‌کنم اصلا ؛ چون توی اون سن آدم به شدت آرمانگراست‌ و ممکنه اتفاقات داخل رمان رو سیاه‌نمایی بدونه ولی بعد از بیست سالگی که به طور جدی‌تر وارد فضای جامعه و کار و میشیم‌ شاید بتونیم داستان رو درک کنیم. حتی وقتی جلوتر می‌ریم می‌بینیم‌ که نویسنده حتی کارهای خودش رو هم می‌بره زیر ذره‌بین و...

نسخه‌ی صوتیش‌ هم چون با صدای خود نویسنده‌است بی‌نظیره و آدم خیالش راحته‌ که منظور نویسنده به طور صد در صد منتقل میشه.
احتمال زیاده که بازم برم سراغش و چندباره بخونمش و جز کتاباییه‌ که از تموم شدنش ناراحتم.
      

        طراحی جلد این حسو. بهم می‌داد که قراره مثل همیشه شرح فراق یک مادر شهید از فرزندانش رو بخونم ولی داستان کااااااملا‌ متفاوت بود. این کتاب روایت زنیه که پر قدرت تمام روزهای پر التهاب انقلاب و دفاع مقدس رو دوید تا ذره ای هم که شده در پیشرفت این مسیر موثر باشه. 
کاش یه طرح جلد دیگه ای رو کتاب بود.
از طرفی
هرچقدر که این کتاب فوق العاده و بکره، سریالی که از روش ساخته شده افتضاحه..
      

        اگر نسخه‌ی الکترونیکی می‌خونید، بدونید که آخرش عکس داره؛ اول عکسا رو ببینید تا بتونید بهتر تصویرسازی کنید.

-رفت تو لیست کتابایی که احتمالا چندین بار بخونم‌.
-رفت تو لیست کتابایی که ای کاش چاپیش رو می خریدم. 
      

        یه روایت خلاصه و کوتاه از همسر شهید لشکری، کسی که ۱۸ سال از بهترین سال‌های جوونی‌شون رو توی زندان‌های بعث عراق گذروندن...حس کردم حجم این کتاب واسه‌ شرح ۱۸ سال دوری خیلی خیلی کمه... ولی حیف که هر دو عزیز دیگه تو این دنیا پیشمون‌ نیستن🖤
      

        وقتی این کتاب رو خریدم دنبال یه روایت زنانه از زندگی یک جانباز و شهید بودم که خداروشکر بهش رسیدم. جانبازی که علاوه بر مشکلات جسمی‌ای که به خاطر از دست دادن صورتش تحمل می‌کرد، فشارهای روحی‌ مضاعفی هم از طرف جامعه بهش تحمیل می‌شد💔 هرچند که تو مقدمه کتاب گفته شده که خیلی‌ از این مسائل سانسور شده!

و در نهایت روایت داستان گونه کتاب خوندنش رو خیلی خیلی راحت کرده. وجود صحنه پردازی‌های کوتاه و یه سری دیالوگ‌ها باعث شده کتاب صرفا ترکیبی از چندتا مصاحبه نباشه و یه روایت داستانی باشه.
      

        یه کم متفاوت با دو جلد قبل بود، اما بازم خوب و منطقی و پرکشش👌🏻
      

        اولین بار بود که یه رمان رئال از زبان یک خانم ۴۰-۵۰ ساله می‌خواندم و به طرز عجیبی، حس واقعی بودنش در بند بند وجودم می‌پیچید. انگار من باشم که به جای شخصیت اصلی نفس می‌کشم و فکرمی‌کنم. به نظرم باید بیشتر از این حرف ها دیده می‌شد...
      

        برای دهه هشتادیا‌ از این جهت قابل توجهه‌‌‌ که با فضای دهه ی هفتاد آشنا می شن :)
خیلی زیبا و قشنگ و بغض آلود بود...
      

        من هیچ مطالعه ای از تاریخ معاصر لبنان نداشتم. به نظرم این رمان برای این موضوع خیلی خوب بود. انتظار یه اثر فوق دراماتیک و هیجان انگیز نداشته باشید اما به عنوان یه عاشقانه ی قشنگ تو بستری از تاریخ لبنان خیلی خوب بود. 
      

        یه کتاب فوق العاده الهام بخش، با چاشنی یه عشق واقعی و گرم و به قلم شیرین خسروباباخانی. کتابی که تلخی و شیرینیش اونقدر با هم آمیخته است که اشک و لبخندتون رو با هم مخلوط می‌کنه...
      

        یه سفرنامه ی خوب با یه قلم روون‌ و جذاب.
      

        روایت داستان از یه شهر گرم و دوست داشتنیه که تفاهمی با زندگی دودآلود شهرهای امروزی نداره. برای نوجوون‌ها‌ مناسبه. مقدار دیالوگ ها یه مقدار زیاد بود و حوصله ام رو سر برد. بر خلاف جلد کتاب که دخترونه است، داستان از زبان یک پسر دبیرستانیه.