حجم کتاب بعد از خوندن، زیاد میشه؛ بخاطر عواطف جامونده‌ی خواننده لابه‌لای صفحات.
گاهی هم صفحات چروکیده میشه؛ بخاطر اشک‌های جاری شده و بجامونده.
این کتاب برای من: 
سراسر اشک و خاطره.
      

        عاااااااااالی‌.
تاریخه ولی فوق‌العاده جذاب و روان نوشته شده... کاش کاش کاش میشد همه، علی‌الخصوص کسانی که هیچ تصوری از پیشینه‌ی غرب ندارن بخونن؛ بنظرم نکته خاصی که این کتاب داشت، هیچ بخشیش اضافی نبود و صفحات هدر نرفته بودن، و نویسنده در عین بیان تاریخچه، به حاشیه‌هایی هم‌ پرداخته که هم‌ مفیدن هم جذاب و بعضاً بانمک و عجیب‌غریب!
      

        بنظرم مخاطب اگه تو یه سطح متوسط و نرمالی از احساسات و عاطفه و رقیق‌القلبی باشه احتمالا بعد از خوندن این داستان، حسابی حالش بد میشه و غم وجودشو میگیره؛ 
ولی کسی که خیلی زیاد دل‌نازک هست و احساساتی، اصلا با این داستان ارتباط برقرار نمیکنه و بعد از خوندنش اینجوریه که: چی شد؟ این چی بود؟!
من در این حالتم.
      

        چه بر آن مرد رفته از تماشای دری خونین...

کتاب، شرحِ غیرقابل انکارترین، ناجوانمردانه‌ترین و سینه‌سوزان‌ترین واقعه‌ی تاریخه که شنیدنش، قطعاً حجّت برای هرانسان‌ِ وجدان‌بیداری هست.  دردا که گاه خود مخلوق، حق و سعادتی که بهش ارزانی داده میشه رو پس میزنه و به قول آقای عسکری تیغی بر فرقی می‌خورد در محرابی و تیری بر تابوتی در تشییعی و سری در تشت طلا‌ تا شام می‌رود. و ادامه دارد و ادامه می‌یابد تا ظهور دوباره‌ی حق. ان‌شاالله.

درباره‌ی کتاب، نمیشه گفت دقیقا تو چه قالب ادبی‌ای هست ولی کلمات، جمله‌ها و ترکیبات قشنگ و جذابه. بنظرم حُسن شاعر بودن نویسنده‌های نثر اینه؛ هنرمندانه‌ست و کلمه‌ها حیف نمیشن.
غربت، از لابه‌لای خطوط کتاب، بلند بود و شعرآخر هم... روضه مادر.


      

        آقاجمال! شخصیتی که فوق‌العاده منو درگیر خودش کرد و واقعا جذاب و غبطه‌ برانگیز بود. 
خوندن سرگذشت بسیااار جالب ا ین مرد، درکنار وقایع و احوالات سوریه، قبل و حین ورود داعش، واقعا جذاب بود. و این جذابیت از اون جهت بود که از زبان یک ایرانی ساکن سوریه بیان میشد، اون هم شخصیتی که از ابتدا باورهای مذهبی مستحکمی نداشت! 
      

        الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین به ولایت امیرالمومنین (علیه السلام)
شاید یکی از جامع‌ترین کتب اثبات حقانیت امام علی علیه السلام باشه(البته کتاب جامع‌ش صددرصد کاملتره) و بدون هرگونه مجادله و توهین و دروغ، از عقیده مبین تشیع دفاع به عمل آورده‌؛ تا اونجا که نهایتا بعد از جلسات، علمای تسنن مذهب تشیع رو اختیار میکنن. حقیقتا ارزشمنده و میشه با خوندن هر صفحه‌ش ذکر شکرالله گرفت که تحت ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام هستیم. ان‌شاالله