پسلدونیمف بیچاره 🙃
آیا واقعا میتونیم برابری رو در همه جا بدون توجه به پست مقام ایجاد کنیم؟ یا درتلاش برای ایجادش همراه با بقیه میسوزیم و آتش میگیریم؟ 
به عنوان دومین اثری که از داستایفسکی خونده و  خیلی طرفدار ادبیات روسیه نیست خیلی خوب همراهم کرد موقعیت های خیلی خوب توصیف شده بود و میتونستی خودت در جايگاه تک تک افراد اون مجلس ببینی و حسشون کنی.
      

        نمیدونم چرا باوجود اینهمه فیلم و تأتر این حس به شدت در من وجود داره که به زیبایی این اثر کم توجهی شده .
بعد خواندن این کتاب نمیدونید باید به چه کسی حق بدید یا دل به حال کدوم شخصیت بسوزونید
البته این که کتاب روایت داستانی واقعیست چندین برابر  زیبایی و جذابیت اثر  رو بیشتر میکنه و بازدید از سالن اپرای گارنیه به لیست آرزو هام اضافه شد 
خلاصه که با عاشقانه ای زیبا و هیجان انگیز طرفید که نباید از دستش بدید .
      

        یکی از خصوصیات جالبی که این کتاب داشت و باعث شد خیلی طول بکشه تا تمومش کنم( شاید هم هنوز یکی دو چپتر را تمام نکرده باشم ) این بود که من باتوجه به مشکلم از روی فهرست به سراغ بخشی که برام ایجاد درد (و شاید رنج) کرده بود میرفتم و به همین دلیل میتونم بگم با اکثر فصل ها گریه کردم ... 
      

        من این کتاب رو نوعی سوگواری میبینم شاید سوگواری نویسنده  برای عزیز از دست رفته ای . 
این کتاب درمورد مواجهه و پذیرش تلخ ترین بخش یک رابطه ، خداحافظی است !
تمام مدت کتاب گریه کردم در زمان خوندن کتاب من هم مشغول سوگواری برای عزیزی بودم بنابراین با تمام غمش دوستش داشتم و همراه با نویسنده سعی کردم با این خداحافظی رو به رو بشم.
اگه  وضعیت روحی مساعدی ندارید پیشنهادش نمیکنم.  
      

        مگه میشه کوئیلو بد بنویسه ؟
روایت شیرین و گرم بازگشت به زندگی یک زن جوان حتی با یادآوری داستانش هم لبخندی گوشه لبم نشست .
شاید دیوانه بودن رمز شاد زیستن باشه...
      

        خیلی وقت پیش خوندمش خیلی هم از داستانش چیز زیادی یادم نیست ولی اون دلتنگی بعدش اون غمی که بعد از تموم کردن یه کتاب خوب میاد تو دلت رو خیلی خیلی خوب یادمه.  
      

        اولین باری بود که کتابی در این سبک میخوندم بنابراین خیلی برآن به یادماندنی بود اون شوک آخرش.  
      

        سطحی بود بازم هم یه کتاب نوجوون پسند دیگه اما خب بدای من که اکثر کتابهای صوتی رو برای مشکل خوابم میخرم  خوب بود . دنبال متن قوی می‌گردید سراغش نیاید. 
      

        یه کتاب نودهشتیایی خارجی ! اگر نوجوونید یا نوجوون پسند میخونید از دستش ندید خیلی کتاب گرم و لطیفی بود ولی حقیقتا به منی که از اون حس و حال دراومدم خیلی نچسبید . 
      

        ایده خوبی داشت ولی نویسنده زیادی دست رو کلیشه ها گذاشته و اجازه داده این کلیشه های سطحی مانند دختری که دنبال شوهر نیست دختری که دنبال حل مسائل ریاضیه و این حرفها رشته کلام رو از دستش دربیاره این حرفها قدیمی شده  شاید ۱۰ یا ۱۵ سال میش جدید بود ولی  برای نسل امروز مسخره و سطحی به نظر میاد چون اینا ویگه مسائل بدیهی در جوامع امروزی هستن .
البته که این کتاب بیشتر شاید برای نوجوان‌های ۱۴ ۱۵ ساله بود اما درهرصورت  معتقدم اونها هم از نظر ذهنی پخته‌تر از این حرفها باشن و این مسائل براشون حل شده باشه .  
و یه چیز دیگه که توی طاقچه هم گفته بودم اینجا هم بگم ، نویسنده برای تطهیر شخصیت خواهر خوانده اومده شخصیت منفی جدیدی خلق کرده که از هیچگونه اصول اخلاقی پیروی نمیکنه هیچگونه وجدانی نداره و اصلا پلیدی خالص میتونه باشه به نظرم اینم باز قدیمی و کلیشه ای شده داستان خواهر خوانده حسودی که دنبال یا ازدواج خوبه برای فرار از فقر باور پذیر از تراوشات ذهنی نویسنده های امروزیه! 
      

        این چی بود ؟ حتی شرمم میاد از خودم که پولم رو سر همچین چیزی هدر دادم نگاه لیست من بکنید متوجه میشید آدم کلاسیک بخون و سنگین بخون نیستم و اکثرا کتابها رو برای فرار از مغشوشات ذهنم میخونم اما ببینید این چه سمی بود که من میگم این کتاب کتابه بدی بود حتی از اون مزخرفاتی که نوجوون بودیم تو نودهشتیا میخوندیم هم بدتر بود شخصیت پردازی افتضاح بود به جزئیات محیطی بیش از حد پرداخته شده بود نحوه روایت پراکنده و نامشخص بود . در یک کلام افتضاح حتی اگر از اواسطش بهتر میشد هم ارزش صبر نداشت این دو ستاره هم به احترام مترجم دادم . 
      

        این کتاب واقعا دلخراش و دردناکه ، خوندنش لازمه اما نباید جزو اولین کتاب هایی باشه که سراغش میرید حتی به نظرم جزو آخرین ها باشه!
داستانی واقعی در مورد وحشی‌گری و بی‌منطقی انسانها ، عدم تعادل و پیچیدگی که من هنوز هم در انسان‌ها میبینم که البته به واسطه قانون و ارزش های جامعه تضعیف شده اما حقیقت تلخ اینه که ذات ما، ذات مردم داخل روستای این کتابه... همونقدر وحشی گرسنه بی وجدان ،همونقدر پست و بیمار اما خواستار رستگاری ... 
خاطرم هست تا سه چهار روز بعد از اتمام این کتاب مدام با یادآوری جملات و وقایعش بغض میکردم و حتی گریه... اگر حال روحیتون مساعد نیست سراغش نرید . 
      

        با عذاب وجدان تمومش نکردم 😂
خیلی تعریفش رو شنیده بودم و کتاب صوتی اش رو تهیه کردم و واقعا برام مثل یک شکنجه بود ، شاید چون عادت کردم با شخصیت اصلی داستان ارتباط مثبتی برقرار کنم که خب فکر کنم توی این کتاب  میسر نیست .
      

         کتاب کشش خوبی داشت نثری نوجوان پسند و صدالبته پایانی غافلگیر کننده . 
      

        مگر چقدر یه کتاب میتونه شیرین و لطیف باشه ! 
عاشقش شدم با وجود اینکه کتاب رو صوتی تهیه کرده بودم (که معمولا خیلی بهم نمی‌چسبه ) کاملا درگیر داستان شدم ، شخصیت پردازی عالی صورت گرفته بود و داستان انسجام و روند مشخص و خوبی داشت .