یادداشت دیانا

        این کتاب واقعا دلخراش و دردناکه ، خوندنش لازمه اما نباید جزو اولین کتاب هایی باشه که سراغش میرید حتی به نظرم جزو آخرین ها باشه!
داستانی واقعی در مورد وحشی‌گری و بی‌منطقی انسانها ، عدم تعادل و پیچیدگی که من هنوز هم در انسان‌ها میبینم که البته به واسطه قانون و ارزش های جامعه تضعیف شده اما حقیقت تلخ اینه که ذات ما، ذات مردم داخل روستای این کتابه... همونقدر وحشی گرسنه بی وجدان ،همونقدر پست و بیمار اما خواستار رستگاری ... 
خاطرم هست تا سه چهار روز بعد از اتمام این کتاب مدام با یادآوری جملات و وقایعش بغض میکردم و حتی گریه... اگر حال روحیتون مساعد نیست سراغش نرید .