علاقه ی من به مراکش از یک برنامه آشپزی که در کودکی دیده بودم شروع شده بود...
قلم آقای ضابطیان در این کتاب آنقدر ظریف و زیبا بود که انگار خودم در کوچه پس کوچه های هر شهر قدم می زدم و تمام آن لحظات را تجربه می کردم، بوها را حس می کردم، زیبایی هارا می دیدم و حتی مزه ی چای نعنایی که تا حالا نخوردمش را می چشیدم.
این کتاب را خیلی بیشتر از  "مارک دوپلو" دوست داشتم 
تنها چیزی که در پایان کتاب به ذهنم آمد این بود که ای کاش عکس ها رنگی بودند.
      

        برای خواندن این کتاب مردد بودم چون یک بار در اینستاگرام  نسبت به کتاب های آقای ضابطیان یک نظر منفی خوانده بودم،با این حال تصمیم گرفتم خودم هم امتحانش کنم.
کتاب ،زیبا و با نگارشی روان  سفرهای های نویسنده را توصیف می کرد. نوع سفر رفتن نویسنده که خیلی هم برنامه ریزی شده نبود و گاهی اتفاقات غیر قابل پیش بینی برایش اتفاق می افتاد برای من خیلی جالب بود.
درعین حال که از مکان های معروف بازدید می کرد، تجربه هایی داشت که آن سفر رامنحصر به فرد می کرد.
البته نکته منفی، برای من کوتاه بودن بعضی از قسمت ها بود، دلم می خواست جزئیات و اتفاقات بیشتری را می خواندم، گاهی وسط داستان جایی که انتظار داشتم بیشتر بخوانم داستان تمام می شد.
درباره ی دوباره خواندن از کتاب های آقای ضابطیان هنوز هم مرددم، به نظرم قلم نویسنده آنقدرها گیرا نبود که به سختی از کتاب دل بکنم.
      

        علی رغم علاقه ام به کتاب های اتو بیوگرافی، همیشه از کتاب هایی که حس می کنم داستان ناراحت کننده ای دارند دوری می کنم اما این کتاب را چون کتاب مورد نظرم در کتاب فروشی موجود نبود خریدم.
و الان بسیار خرسندم که این کتاب را خوانده ام، داستان دختری که از سن کم تلاش می کند از پس مشکلات و مسئولیت های سنگین زندگی برآید و در پی رویای زندگی آزاد است. در راه این تلاش ها شجاعانه از مسیرهای پر ریسک و خطرناک عبور می کند و هربار پس از نا امیدی دوباره به زندگی باز می گردد.
داستان کتاب پر از فراز و نشیب های متعدد است و نویسنده به خوبی آن ها را با قلمی روان و جزئیاتی زیبا بیان کرده است، که به خوبی هر خواننده را میخکوب می کند.
سطر به سطر کتاب انسان را به تفکری عمیق وا می دارد، تا گاهی به زندگی از زوایای دیگری بنگرد و بیندیشد که حتی اکنون و در این زندگی مدرن امروزی تنها با فاصله ای چندین کیلومتری انسان ها در شرایطی زندگی می کنند که حتی تصورش هم برای ما دشوار است.