یادداشت فریبا سلطانی

        علاقه ی من به مراکش یک علاقه قدیمی از دوران کودکی ام است؛ اما این کتاب که مشتاق بودم هرچه زودتر بخوانمش، دلنشین تر از آنچه بود که فکر می کردم و اشتیاق مرا برای سفر به مراکش دوچندان کرد.
قلم آقای ضابطیان در این کتاب آنقدر ظریف و زیبا بود که انگار خودم در کوچه پس کوچه های هر شهر قدم می زدم و تمام آن لحظات را تجربه می کردم، بوها را حس می کردم، زیبایی هارا می دیدم و حتی مزه ی چای نعنایی که تا حالا نخوردمش را می چشیدم.
هرچند که این روزها با یک جست و جوی ساده در فضای مجازی به راحتی می توانید عکس ها و ویدئوهای زیادی از سراسر دنیا را ببینید اما من سبک سفر رفتن آقای ضابطیان را بیشتر دوست دارم، لذت رفتن در دل شهر و معاشرت با آدم های محلی را نمی توانید در هیچ یک از مکان های معروف بازنشر شده در فضای مجازی بیابید.
این کتاب را خیلی بیشتر از  "مارک دوپلو" دوست داشتم.
تنها چیزی که در پایان کتاب به ذهنم آمد این بود که ای کاش عکس ها رنگی بودند.