بریده‌ای از کتاب مارک و پلو؛ مجموعه ای از سفرنامه ها و عکس ها اثر منصور ضابطیان

در طول مسیر مرتب به آنچه در واشنگتن دیده ام، فکر می کنم. سرخوشی بچه هایی که بادبادک بازی می کنند، جست وخیزهای زیر درختان گیلاس، آن اتاقک شیشه ای به یاد بچه های کشته شده ی عراقی، به عکس روزنامه واشنگتن پست که پیش رویم است و از یک انفجار عظیم در شمال بغداد خبر می دهد... چشم هایم را بسته ام و به حرف «ری» فکر می کنم که می گفت :«کاش می شد سیاست مداران را به مرخصی فرستاد و جهان را به هنرمندان سپرد.»