سلام سلام " !
تا حدودی متوجه شدم که یادداشت‌هام و دنبال می‌کنید 🥹
واقعیت روزی که واردِ بهخوان شدم کار باهاش و هیچ‌جوره بلد نبودم و فکر می‌کردم که روند خاصی داره اما به مرور یاد گرفتم که فقط لازمه خودم باشم :) 

. . .

آرزوهای بزرگ از دیکنزِ عزیز و گران‌قدر کتابی هست که مدت‌ها تو فکر بودم که بخونم در ۱۹ سالگی نسخه‌ای کودک این کتاب و مطالعه و اکنون نسخه‌ای کاملش رو در دست دارم  " - 

پیپ پسری که بدونِ هیچ اطلاعی از خوب و بدِ دنیا متوجه شده که یک پسرِ بی ارزش و احمقه که آینده‌ای خوبی در انتظارش نیست و حالا خواهری داره که به اون مثلِ یک دشمن و مثلِ یک بدبختی بزرگ نگاه می‌کنه . جو که با پیپ عزیزِ ما خوب برخورد می‌کنه و هواش رو داره تلاش داره که غم به دلِ پیپ کمتر و کمتر نفوذ کنه ! 

قسمتی که از کتاب که شاید هزاران هزار کودک که خودِ من باشم و یا حتی شما این شرایط و تجربه کرده .
ص۴۹ ( اجازه صحبت نداشتم ) - ( خودم هم تمایلی نداشتم)
و همچنین نه به این علت که استخوان‌های پوسته‌پوسته ران مرغ و یا گوشه کنارهای متروک و ناشناخته گوشت خوک ، که خود حیوان هم زمانی که در قید حیات بود به آنها مباهات نمی‌کرد ، نصیب من بود . نه ، ( اگر مرا به حال خود می‌گذاشتند اعتنایی به این گونه چیزها نداشتم . ) اما دست از سرم بر نمی‌داشتند . بنظر می‌رسید فکر می‌کردند که اگر صحبت را هر چند گاه متوجه من نسازند و نیشی به من نزنند فرصت از دست خواهد رفت ‌. در آن وضع حال گاو کوچک و بدبختی را داشتم که در میدان گاوبازی دچار نیزه‌های پیاپی گاو باز شده باشد 
      

        سلام اوقاتِ تمام شما بخیر باشه " ! 

روزی که این کتاب و تهیه کردم و تصمیم به خوندنش داشتم چقدر همه‌چیز متفاوت بود .(انسان قوطه‌ور در رنج) 
حالا که دارم فکر می‌کنم هیچ‌چیز پایدار نیست و ما انسان‌ها به مرور تبدیل به آدمک‌های غم‌خوار و غم‌دیده تبدیل می‌شیم  .
. . .

این کتاب در غمِ عجیب و حرف‌های ناگفته زیادی نوشته شده بود کتابی کوتاه و حرف‌هایی که تا مدت‌ها مغزِ آدم‌ رو مشغول و حتی آزرده خاطر نگاه‌می‌داره 
((  ما ثروتمند نبودیم، این را گفته‌ام؛اما هیچ چیز واجبی در زندگی‌مان کم نداشتیم . از سوی دیگر ، برخلاف تصوری که اغلب درباره تک فرزند‌ها وجود دارد ، در خانه مرا زیر بال و پر
نگرفتند، ولی دوستم داشتند و به چشم نعمتی گرانبها به من نگاه می‌کردند. تو نرم‌خو و اهل ناز و نوازش بودی ، بوسیدن و در آغوش کشیدن را دوست داشتی . ))

. . .
حرف‌های مانده در دل و به نوعی ابراز غم و احساسات در چندخطی از کاغذ‌های روزگار . آیا مرد معمولی بودن گناه است ؟ . مردان معمولی قهرمان دنیا نیستند اما قهرمان خوانواده‌شان چطور ؟ . خوانواده‌ای هرکدام از ما چه چیز‌هایی نثار ما کرده که گاهاً از آن خبری نداریم و در گذرِ زمان پودر می‌شویم ما که هر چه بودم و هرچه هستیم از وجود و حضور آن‌هاست آرزوهای ما تا کجا بر ما رسیده‌اند و تا کجا حمایت شده‌اند . .

نمی‌دونم اما این و می‌دونم برای اشک ریختن و فکر‌کردن به رنج خودمون و خوانواده گزینه‌ای خوبیه "! 
✨️🗓
      

        ما با چه داستانی سر و کار داریم ؟ 
به نوعی می‌شه گفت با یک داستان که باورهای خویش رو به چالش می‌کشه . انسان در مرزِ بدبختی در کشتی‌های کشورهای مختلف و در ادامه خون و خونریزی .
. . .

آیا واقعا این بهترین دنیای ممکن برای ماست ؟ انسان در رنج آفریده شده پس به‌دنبال خوشبختی گشتن بسیار دشواره . پانگلس یک فیلسوف می‌گه که :《 همه‌چیز در بهترین حالت خوش قرار داره 》 ‌ . و مارتن می‌گه که :《 من به هیچ‌وجه چنین عقیده‌ای ندارم ؛ به نظر من اینجا همه‌چیز برعکس است ؛ هیچ‌کس  نه می‌داند جایگاهش کجاست ، نه می‌داند وظیفه‌اش چیست ، نه اینکه چه می‌کند ، نه اینکه چه باید بکند و به جز شام که توأم با شادی است و در آن مقداری وحدت و یکپارچگی دیده می‌شود ، باقی  اوقات با دعواهایی وقیحانه سپری می‌شود؛ ژانسنیست‌ها با مولینیست‌ها ، اعضای مجلس با اعضای کلیسا ، درباریان با درباریان ، سرمایه داران با مردم ، زنان با مردان ، قوم و خویش با قوم و خویش؛جنگی است تمام نشدنی .》 

. . .

مردم با قهقهه‌های بلند از همه چیز می‌نالند . ( پاریس )

. . .

فرانسوا ماری آروئه  ملقب به ولتر ، نویسنده و اندیشمند قرن هجدهم فرانسه ، از سردمداران عصر روشنگری و پایه‌گذاران فکری انقلاب امیر کبیر کشور است .

. . .

این کتاب در واقعیت در حالت طنز انتقاد به دولت زمانه‌های خودش داره و به نوعی ظلم‌ها در اون دوران و این دوران به نوعی ادامه داره فقط در قالب مدرنیته قرار گرفته . 

. . .

مناسب خوندن برای هر فردی نیست اگر علاقه به یک کتاب انتقاد جو و طعنه‌آمیز دارید که توی کشتی و سر سختی‌ها درحالِ گذره و البته از کلمات سخت استفاده کرده علاقه دارید 
این کتاب ارزشِ خوندن رو داره براتون 

✨️✂️📚
      

        سلام سلام "✨️
یک مدتی هست یادداشتی نزاشتم .
اما اومدم بگم که شاید تمامِ ما آدم‌ها شانسِ این و نداشته باشیم که در کودکی با کتاب‌ها آشنایی پیدا کنیم بنا به هر دلیلی ! 
خوندنِ کتاب کودک و نوجوان به نوعی باعث می‌شه آدم حسِ زنده بودن و کودک بودن داشته باشه . . یک‌جورهایی یک بازگشت به دوران مشابه ای خودت و اون شخصیت کوچولو‌های داستان که چقدر الان دغدغه‌هات با دغدغه‌های دیروزت فرق داشته 
چقدر توی یک‌سری مطالب بهتر شدی و چقدر رفتار‌هات پخته تر و آگاهانه تر شده و در ادامه حتی نگاهی به افکارِ منفی و مضطربِ الانت که ثمره‌‌ای دیروزه شاید ‌ . .
جودی یک دختر پر دغدغه و کمی عصبی که به دنبال ماجراجویی‌های زندگی می‌ره و مسائل مدرسه و خانه‌رو به ما شرح می‌ده 
شخصیتِ موردِ علاقم یک‌جورهایی اول الان حداقل 
استینکه " ! ✨️
شجاع باش و کتاب کودک و نوجوان بخون 
قول می‌دم که روحیه‌ات عوض شه ! 
🧣🗒
      

        سلام سلام ! 
مدتی می‌شه که من این کتاب و به دست گرفتم و مشغول مطالعه‌اش شدم " . 
در واقعیت هیچوقت امتیاز دادن به کتاب‌هارو درک نکردم چون فکر می‌کنم یک‌جورهایی مثله فیلم می‌مونه و هر فردی سلیقه‌ای منحصر بفرد خودش و داره.  حالا هرچقدرم که از نظر ما سطحی باشه اگر اغراق نشه بنظرم که ایرادی نداره 

در ادامه می‌خوام بنویسم که این قسمت از کتاب که زندگی یک زن روسپی  و به نوعی گرفتاری‌هاش رو به تصویر و متن می‌کشه یک نوع هنجار شکنی در زمان‌های خودش بوده و البته هم‌ اکنون هم هست. 
ونسان ونگوگ بدونِ ذره‌ای قضاوت بدونِ ذره‌ای گارد داشتن اون زن و پذیرفت تا همنشین‌اش باشه . 
مورد دیگه اشاره به بدن تنی و رابطه‌ای جنسی هست در واقعیت که بهش اشاره شده و گفته که 
(( رابطه‌ای جنسی انگار آدم و روغن‌کاری می‌کنه . تعجبه که چطور پدر میشله ¹ هیچ‌وقت اینو تو کتاب‌هاش نگفته .))
حتی اعتراف به اینکه رابطه جنسی یک نیازه بنظرم به شهامتِ زیادی احتیاج داشته و داره برای جنسِ مذکر الان راحت و برای جنسِ مونث به نوعی فساد و فحشا حساب می‌شه . 
فعلا همین در آینده حتما دوباره به اینجا یک‌سری می‌زنم

¹ نویسنده‌‌ای فرانسوی .
"✨️
      

        خب این کتاب به اتمام رسید " 
الان که دارم این متن و یادداشت می‌کنم ساعت ۲:۰۴ دقیقه‌ای شبه . در نهایت داستان در گردشِ چیزی جز کمال‌گرایی نبود " احساس‌های نا تمام ، جنگ ، کینه ، حسودی ‌ . . اما یک چیزی و که بخوام بگم توی دلِ این داستان ممکنه آدم زندگی خودش و اطرافیانش و پیدا کنه . در آخر من چیزی جز آنکه باید باشم نبودم پس چرا اینگونه کرد انتظار با من ؟ همچین چیزی . . " 
بنظرم زندگی و باید زندگی کرد همون لحضه‌های کوچیک و همون بوی خوشبوی گردنِ نوزادو اینکه مدام دنبالِ یه زاپاس دیگه برای نبودنِ اون يکی نباشیم ' 
همین :)✨️