دو نفر را ما در همه آثار اسلامی داریم که از آنها تعبیر شده است به «ثارالله» ، یک معادل درست و کامل فارسی نداریم برای کلمه «ثار». وقتی کسی از یک خانواده ای به قتل می‌رسد از روی ظلم، این خانواده، صاحب این خون است. این را می‌گویند ثار. حق دارد خون.خواهی کند، این را می‌گویند ثار. ثار یعنی حق خون‌خواهی کردن. اینی که می‌گویند خونِ خدا، این تعبیر خیلی نارسا و ناقصی‌ست، درست مراد را نمی‌فهماند. ثار یعنی حق خون‌خواهی، اگر کسی ثارِ یک خانواده است یعنی این خانواده حق دارد درباره او خون‌خواهی کند. دو نفر در تاریخ اسلام اسم آورده شدند که صاحبِ خون اینها و کسی که حق خون‌خواهی از اینها را دارد، خداست. ثارالله یکی امام حسین است، یکی پدرش امیرالمومنین؛«یا ثارالله و ابن ثاره» خود او هم، حق خون‌خواهی اش متعلق به خداست، پدرش امیرالمومنین ، او هم همین‌جو. این هم مظلومیتش.