من متوجه نقش آندریا نشدم یا واقعا آندریا هیچ نقشی تو این کتاب نداشت؟
انتظار داشتم توضیح بدن که مثلا آندریا روح سرگردان اولین قربانی جیمیه یا همچین چیزی ولی مشخص نشد دقیقا چرا یه همچین نوشته ای باید توی جاهای رندم قرار بگیره؟ اصلا آندریا کیه؟
و این که ما از اول کتاب میدونستیم چی به چیه فقط دویست صفحه رو خوندیم که بیشتر درباره دخترا بفهمیم وگرنه آخرای کتاب یکمی هیجانی شد بقیش دفترخاطرات بود رسما(:
      

        انگار داری فیلمنامه ی کیدراما میخونی(:
      

        یه جاهایی داستان خیلی کند میشه ولی در عوض یه جاهاییم خیلی هیجان و اوج داره که دلت نمیخواد کتاب و بذاری زمین
      

        نویسنده تجربه ی شخصی خودش رو نوشته و احساسات و تفکرات و عقاید خودش هم آزادانه بیان کرده. برای همین نمیتونیم بگیم یک دیدگاه، داره به ما کل ماجرا رو نشون میده. به نظرم اتفاقات گفته نشده خیلی بیشتر از چیزهاییه که توی این کتاب میخونیم.
درکل برای درک شرایط واقعی اون افراد کتاب خوبیه، نه برداشت از کل یک واقعه تاریخی.
      

        ترجمه ی این کتاب انقدر اذیتم کرد که بعضی وقتا مجبور میشدم پنج صفحه رو از اول بخونم تا بفهمم چی به چیه.
برای همین تموم کردنش دو سه ماهی طول کشید.
داستان جالب و قشنگ بود ولی تهش به این فکر میکردم که بخاطر یک نفر، این همه ادم جونشون و از دست دادن و اون مدام به راهش ادامه میداد. ایا واقعا کسی میتونه با همچین غمی کنار بیاد و خودش و مقصر مرگ اون ادما ندونه؟ درسته که این دیدگاه کل داستان و وارد حاشیه میکنه ولی تمام مدت به این موضوع فکر میکردم.
      

        شخصیت اصلی داستان ویژگی های جالبی داره. فکر میکنم نویسنده برای خلق همچین شخصیتی، جسارت به خرج داده چون به نظرم هرکسی تواناییش و نداره که از دل همچین ادم شکست خورده و ضعیفی یه قهرمان بکشه بیرون.
      

        قشنگ بود و یه مقدار کند.
      

        این کتاب احتمالا خیلی بیشتر از بقیه داستان هایی که درباره کره شمالی وجود دارن، به واقعیت نزدیک باشه. یه جاهایی انقدر حالم بد میشد که کتاب و میبستم و چند روز سراغش نمیرفتم. با این حال پیشنهاد میکنم اگه به موضوعات مرتبط با کره شمالی علاقه دارید این کتاب و حتما بخونید.
      

        یکی از قشنگ ترین کتاب هاییه که درباره کره شمالی نوشته شده. در انتها حالمونم خوب میکنه[:
      

        من دوسش داشتم و چون داستان از نظر چندتا شخصیت مختلف روایت میشه، خیلی روندش و قشنگ تر میکنه به نظرم.
      

        این که یک روایت واقعیه کتاب و شدیدا برای من جذاب کرد. نویسنده احساسات خودش و خیلی واقعی و قابل لمس و بدون سانسور بیان کرده. عالیه.
      

        از شدت دارک بودن کتاب، یکسره خوندنش تقریبا غیر ممکنه.
      

        چنین کتاب آروم و یکنواختی اصلا تو سلیقه من نیست. بعضی از کتابای کره ای مثل این کتاب، به جزئیات بی اهمیت خیلی میپردازن که روند خوندن و کند و حوصله سربر میکنه. ولی خب حال خوب کنه.
      

        بدون این که انتظار خاصی از این کتاب داشته باشید، قراره شدیدا غافلگیرتون کنه. خیلی خیلی پیشنهاد میشه!
      

        ازون کتاباییه که تا مدت ها بعد قراره بهش فکر کنی. ولی خب کلا ادبیات ژاپن مورد علاقم نیست.