یکی از دردناک ترین کتاب هایی است که خوانده ام.تصور اینکه چون دین می تواند مردم را به جان یکدیگر بیندازد و تفاوت دین باعث میشود مردم یکدیگر را کافر خطاب کنند و بدترین جنایات را در حق یکدیگر انجام دهند.
شست و شوی مغزی مردم توسط داعش و دیدگاه های جاهلانه آنها باعث شد زندگی نادیا به نابودی کشیده شود. نادیا یک دختر ایزدی است و هیچ کار خطایی انجام نداده اما به خاطر دین و اعتقاداتش که حتی انتخاب آن هم دست خودش نبوده که ایزدی به دنیا بیاید یا مسلمان، توسط داعش کافر شناخته میشود، خانواده اش قتل عام میشوند و خودش هم تبدیل به برده جنسی میشود. زندگی او توسط ویروس خطرناک داعش و تعصب کورکورانه دینی تباه میشود!
        

          “گفتم بیش از هرچیز دیگری می‌خواهم آخرین دختر در دنیا باشم که چنین داستانی دارد .”
        

          گوشه ای بسیار کوچک از جنایت داعش را در این کتاب مشاهده میکنید.
بعد از خواندن کتاب باید سر تعظیم فرود بیاوریم در برابر افرادی که امنیت را به ما ارمغان آوردند.
        

          لیلی و مجنون نام مجموعه شعری از نظامی گنجوی، شاعر <<<<<ایرانی >>>است.
        

          اونجای کتاب که راوی میگه در مقابل تجاوز دیگه مقاومت نکردم چون امیدم رو از دست دادم  و‌ هیچ تلاشی در مقابل اونها نمی کردم اونجا شاید پاکدامنی دختر از بین رفت ولی در آخر که تونست از دست داعش فرار کنه تونست شرافت و انسانیت  خودش و زنده کنه 
        

          We all need to know what happened and they are humans like us, we all could be Nadia or ISIS ...
        

          نویسنده تجربه ی شخصی خودش رو نوشته و احساسات و تفکرات و عقاید خودش هم آزادانه بیان کرده. برای همین نمیتونیم بگیم یک دیدگاه، داره به ما کل ماجرا رو نشون میده. به نظرم اتفاقات گفته نشده خیلی بیشتر از چیزهاییه که توی این کتاب میخونیم.
درکل برای درک شرایط واقعی اون افراد کتاب خوبیه، نه برداشت از کل یک واقعه تاریخی.
        

          با خواندن این کتاب و  هم پا شدن با راوی در کشاکش حوادث و مصیبتهایی که ازش رنج کشیده ، و  مخصوصا هیجان فرارش،از دست داعش به خوبی باهاش  همزاد پنداری میکنی 
ولی خیلی جاها تحلیل نادرستی از قضایا داره ... اینکه در کتاب آمریکایی رو خیلی خوب و نایس نشون داده ، آمریکایی هایی که خود، پدیدآورنده ی موجود خبیثی چون داعش بودن ، بنظرم دور از انصافه 
که البته اگه این نگاه رو نداشت بهش جایزه ی  نوبل و  صلح جهانی نمیدادن..
بنظرم نویسنده منصفانه جلو نرفته 
هیچ حرفی از  فداکاریهای حشدالشعبی و مدافعان حرم نزده ..