یک سبک بسیار غیر جذاب و غیر مفید .
من از سفرنامه چی میخوام ؟ اینکه به من اون کشور رو بشناسونه و احساس کنم با اون طرف رفتم سفر ، که هیچ کدوم رو نداشت .
همه چیز گنگ بود . مثلا یه آدمی که نمی شناسیمش میاد توی داستان ، یه کاری میکنه ، میره و ما هنوز هم نمیشناسیمش ، نمی دونیم چه رابطه ای با آقای ضابطیان داره ؟ اصلا چند سالشه ؟ چه شکلیه ؟
بیشتر کتاب شبیه این قصه های معماییه که یه سرنخ میده بعدش میگه برو پیداش کن . تو رو ترغیب میکنه بری ببینیش ، ولی خب چه فایده ؟ اگر من میخواستم برم گرجستان که نمیاومد سفرنامه اش رو بخونم !😂😐
تصویر سازی ضعیف بود . فقط یه تیکه های خاص میتونم بگم خوب بود که این مقدار من رو راضی نمیکنه .
زیر عکس ها توضیحی نیس و خودت با توجه به متن باید حدس بزنی این کیه و کجاس .
اکثر کتاب عکس و گرافیکه که من اصلا این رو نمیپسندم ، شاید یک مقدار عکس بتونه کمک کنه به درک روند داستان ، ولی بیش از حد بودنش میره رو مخ .
قیمت خیلی منطقیشم (!) بی نظیره.
.
و اما نکات منفی رو گفتم ، یذره هم مثبت بگم ، اون جاهایی که از سیاست و تاریخ کشور ها حرف میزد خیلی کیف میکردم ، خوب بود . اون تیکه ها خیلی چسبید!
.
.
در کل بگم با توجه به تعریف هایی که از قلم ایشون شنیدم اصلا نتوست توقعاتم رو برآورده کنه و حسابی خورد تو ذوقم.
اگر سفرنامه خوب میخواهید : سفرنامه ژاپن یامین پور
اگر میخواهید خوب تفریح کنید و بخندید : سفرنامه کره شمالی رضا امیر خانی