و پایان جلد دوم مجموعه ی مورد علاقم میان هیاهوی درس و مدرسه. با تمام وجود حس معلق بودن در فضای کتاب و معما هایش را می شود تجربه کرد. به نحوی خلاقانه، به دست قلم نویسنده ، به یک کاراگاه نوجوان تبدیل می شوید و در جستجوی جیمی رینالدز با پیپ و دوستانش همراه خواهید شد. 


      

        گمان کنم، قرار است تا مدت ها اندوهِ این کتاب همراهم باشد. 
به گونه ای غرق در داستان شده بودم، که شب ها خواب پرده هایی از داستان را میدیدم.. زندگی را از دید هرکدام که میدیدم درکشان میکردم. هرکدامشان قربانیِ تربیتی نادرست توسط پدری که غرورش را به هرچیزی ترجیح میداد بودند. و چه بسا تحمل رنج و عذاب بدون هیچگونه گناه و پناهی توسط نزدیک ترین های انسان در محیط امن و آرامشش . 
اه و افسوس و صد اه و صد افسوس.. 
      

        هیکاری کتاب را می بندد و کنار بالشتش میگذارد. 
چشمانش دگر نای پیمودن خطوط 
و روح خسته اش دگر دوام ماجراجویی ندارد.. 
دلش میخواهد به ماجراجوییه هیجان انگیزش ادامه دهد،، اما مغزش اخطار ساعت و خواب را می دهد. 
انگشتانش از ورق زدن اوراق خسته شده اند و میخواهند بی حرکت بمانند. 
صدای مادر را از درگاه اتاق می شنود که میگوید دیروقت است و برای سلامت چشمانش هم که شده باید کتاب را کنار بگذرد و بخوابد...
بلی. هیکاری پس از تمام این ها کتاب را بسته و کنار گذاشته است... و حالا مغزش، قوه ی تخیلش را به کار گرفته است و از او میخواهد ماجراجویی را به سبک خود ادامه دهد.. 
مترسک ها را درون اتاق تصور میکند که دور تا دور تختش ایستاده اند و به او لبخند می زنند.. صدای الیویا، برایان و کوکو را از دور دست ها می شنود که کمک میخواهند . 
ارواح را تصور میکند که گوشه ی اتاق ایستاده اند و به نتیجه ی معامله هایشان می نگرند. 
کتاب <مکان های کوچک> را زیر بالشتش احساس میکند.. 
سعی می کند خستگی و گرسنگیه بچه هارا درک کند.
اما لحظاتی بعد.. دخترک به خواب رفته است و تمام تخیلاتش همراه او غرق شده اند. 

_ از اون کتاب هایی که یک لحظه هم کنار نمیذاریش و هرچه سریعتر میخوای صفحات را ورق بزنی، تا ببینی چه اتفاقی می افته؟ 
      

        زمانی که این مجموعه رو میخوندم فقط هشت سالم بود :) به تازگی خوندن و نوشتن رو یاد گرفته بودم و از این بابت خیلی خوشحال بودم.. توی اون دنیایِ منه هشت ساله هنری و کاراش و زندگیش واقعا برام جالب بودن... یه مجموعه ی طنز و سرگرم کننده :>>>