یادداشت هیکـاری؛

        گمان کنم، قرار است تا مدت ها اندوهِ این کتاب همراهم باشد. 
به گونه ای غرق در داستان شده بودم، که شب ها خواب پرده هایی از داستان را میدیدم.. زندگی را از دید هرکدام که میدیدم درکشان میکردم. هرکدامشان قربانیِ تربیتی نادرست توسط پدری که غرورش را به هرچیزی ترجیح میداد بودند. و چه بسا تحمل رنج و عذاب بدون هیچگونه گناه و پناهی توسط نزدیک ترین های انسان در محیط امن و آرامشش . 
اه و افسوس و صد اه و صد افسوس..