نسبت به مرگ ایوان ایلیچ چند پله پایین تر است و این نظرم صرفا در بخش پایانی بیشتر نمایان میشه حس میکنم این پایان این کتابو  تولستوی سر سری نوشته تا فقط تمومش کنه
      

        طنز خوبی داشت من کیف کردم 
دیالوگ خوب
نمایشنامه خوب
کم حجم و وقت پر کن
که یه سری درس های خوبی هم میده 
هر کتابی از این نویسنده گیرتون اومد بخونید و لذت ببرید
      

        تو دوران اوایل نویسندگیم میخوندمش یه چند باری خوندم
مطالب خوبی داره
      

        تمام دوستانی که نسبت به داستان های براتیگان گارد دارن باید عرض کنم که دنبال چیه ن؟
حتما باید که داستان آغاز میانه پایان داشته باشه؟
همین که صادقانه داره حرف هاشو میزنه کافی نیست؟
براتیگان  در کتاب هاش به گونه ای مینویسه که انگار با هم رفته باشیم کافه و قسمتی از زندگیش رو واسم تعریف کنه
نه یه داستان هیجان انگیز که پایان ش شاد و خرم تموم بشه

ولی در کل بهتون پیشنهاد میکنم
اول برید
رمان بارش کلاه مکزیکی براتیگان
و ویلارد و جایزه های بولینگ ا‌ش رو بخونید

وبعد بیایین سراغ این کتاب
مطمئنم خوشتون میاد
      

        نمایشنامه طور
میخکوب کننده
و واقعیه واقعیه
یه سری دوستان از باز بودن آخر داستان ناراضی بودن ولی در حقیقت شاید نویسنده هر چی که میدونسته رو نوشته
      

        این کتاب داستان مرگ و زندگیه
اما عنوان کتاب خودش اسپویل کرده حتی فصل یک مهر تاییدی بر اینکه ایوان ایلیچ مرده میزنه
اما این ماهر بودن نویسنده ست که تونسته تا صفحه ی آخر مخاطب رو نگه داره بعدش بگه ایوان ایلیچ مرده دیگه برو رد کارت
از تولد تا مرگ ایوان ایلیچ رو قراره بدونید

پ ن : اگه فصل دو برات خشک بود عیبی نداره واسه همه اینطوره به کتاب فرصت بده چون بعد فصل دو رو غلتک میوفته
واسه همین یه ستاره کم کردم وگرنه در شاهکاربودنش شکی نیست
      

        این کتاب را خودم نوشتم و امیدوارم ازش خوشتون اومده باشه
      

        کتابی که منجر شد من رمان بنویسم
خیلی دوسش دارم
با اینکه خودم پسرم ولی با شخصیت اصلی که دختر بود ارتباط خوبی گرفتم‌
      

        آخر داستان یه قسمتی داره به اسم دوازده انسان فانی هیچ نفهمیدم چیه 😑هیچ توضیحی هم در موردش نداده

در کل جزو کتاب های دوست داشتنی منه
      

        من از نشر نون خوندم و با خواهرزاده طی 6 روز تموم کردیم
کتابیه که تا صبح بخاطرش بیدار موندم و بیشتر و بیشتر سعی در دونستن ادامه ی کتاب داشتم

      

        ستاره ی کم دادنم بخاطر پیمان خاکسار بود
پر از سانسور
کتاب اصلی رو بخونید یا با ترجمه آرش یگانه
      

        مجموعه داستان ها رو خیلی دوست دارم موقع هایی که آدم بیکاره خیلی دلچسبه
سداریس داستان های کوتاه طنز مینویسه
خوب هم مینویسه
من بهترین داستانش رو در این کتاب پسرگنده میدونم